Haunt Series 2: Falling Catcher (On-going)

7

"Anubayan, ang kulit! Kitang natutulog ang tao e!" bugnot kong sabi dahil may sumundot sa aking tagliran.

"You will wake up or i'll throw you up outside," bigla ko tuloy  minulat na ang mga mata at naalala na nasa kotse nga pala ako ni Brandon.

"Hehe sorna puuu, napasleep lang ng slight! Wag ka na gagalet! Peace be with you na at kasihan ka nawa ni Lord, Daxon," nakangiti kong wika at nilapat pa ang mga kamay sa noo ni Daxon na para bang nananalangin.

Bigla namang inalis iyon ni Daxon ng very hard as in kaya medyo nahurt ako. Mapanaket, shet!!

"Ano bang katangahan ang ginagawa mo? Sure ka bang hindi ka takas sa mental ng lagay na iyan? Do you know how you act ba? Ah, i guess kaya pala psychology kinukuha mo, gagamutin mo sarili mo?Nice choice!" At siya naman ay napahanga sa lalaki dahil ambilis nitong mag-usap, pwede ng sumali sa mga fliptop battle. Alukin kaya niya ito na siya na ang piliing maging handler para may bakas siya sa kikitain sa bawat laban. Chos!

"Wow, nasali ka ba sa mga fliptop contest dati? Gusto ko rin ganyan kabilis magsalita? Pateach naman po, Master!" Inirapan naman ako ni Daxon at bumaba na ng kotse habang ako ay naiwan sa loob.

Nahihiya naman ako kung magiistay dun, kasi baka may multong nakikistay-in sa kotse ni Daxon lalo na at gabi na. Ayaw kong makaagaw sa space kaya napilitan sakong bumaba na rin ng sasakyan.

Napatanga naman ako ng makitang isang napakalaking bahay ang nasa harap ko. Napalingon pa ako sa paligid at halos lahat ng katabing bahay ay ubod rin ng laki.

Napaisip tuloy ako kung sinama ba siya doon ni Daxon para may kasama itong manloob sa mga bahay. Well, kinikilig ako na magnanakaw sila parehas, parang relationship goals lang. Phew!

"Hoy Weird na babae! Nanigas ka dyan sa pwesto mo,"at nilapitan siya ni Daxon tapos ay hinigit ang palapulsuhan niya.

"Anuba, Daxon! It's not me, it's you!! Matagal na akong nanigas, dahil sa lamig na labis mong pinaramdam sa akin," pagdadrama ko na baka umepekto kay Daxon at tratuhin na ako ng mas nakakakilig man lang.

"Anong pinagsasasabi mo? Halika na nga at pumasok na tayo sa loob!" hila pa rin siya nito.

"Wait, Daxon! Hindi pa tayo ready, kasi kapag nanloloob ng bahay, need ng black mask, baril at sako...tapos wala naman tayong ganon kaya ipagpaliban muna natin ang paglusob." Binitawan ako nito at kita kong napasapo sa ulo si Daxon na kalauna'y napasabunot na rin.

"F*ck, this is my house, Freiya!" nagulat naman aki sa lakas ng boses nito.

"Ahh, bahay mo pala? Edi tara na papasok, hehe," at nauna na akong naglakad.

Hindi ko akalain na ganito pala kayaman si Daxon. Parang buong barangay na nila ang laki ng bahay nito. Kung dito na lang kaya siya maki-tenant. Papayagan kaya siya ni Daxon? Haysst, sana, char!

"Ikaw lang ba nakatira dito?" tanong ko pagkapasok nila sa loob.

"Yes, so no one can witness how weird you are!" At pinitik pa nito ang kanyang noo bago umalis sa harap niya.

Awtsuu! Sinaktan na naman ako ni Daxon, reklamo niya itong physical violence ihh. Pero syempre...hindi niya kayang makulong ang giliw niya.

"Buti nakakaya mong mag-isa Daxon, wala bang mumu rito or anything elemental creatures?" paghabol ko pa dito na papunta pala sa parang mini bar station ng bahay mismo nito. Kala niya, maghahabulan taya sila ihh.

"I don't frequently stay at this house, Freiya. Most of the time, i'm on my condominium. Maybe if i will get married, then i settled my family here," wika nito habang nagsasalin ng alak sa baso.

"Ahh, swerti naman! Ako na lang kaya pakasalan mo." At bigla namang napaubo si Daxon.

Dinaluhan niya ito at hinagod ang likod. "Wala ka ba talagang sakit, like tb ganern? Lagi ka na lang nauubo kapag ako kasama mo ih"

"I don't have that kind of illness. It's just, your mouth has something to do with it." Kinuha naman ni Daxon ang nasalinang baso na may alak at uminom ito.

In a major loading ang kanyang utak kasi...ang bunganga ko raw ang may gawa ng pag-ubo nito. Paano kaya nangyari iyon? E ang layo nga nila sa isa't isa. Minsan talaga ang mema na lang ni Daxon, tapos inienglish pa siya. Hayst!

Bigla namang narinig nila na tumunog ang doorbell ng bahay nito. Kaya napatayo sa kinauupuang stool si Daxon.

"Shit! Magtago ka muna, Freiya," pagtulak sa kanya ni Daxon at nagtungo palabas ng pinto.

At ngayon she has this thought na baka may asawa na pala talaga si Daxon then gagawin lang siya nitong kabit. Oemjii, hindi pwede iyon, ayaw niya maging mistress kasi batay sa mga teledramas sa tv- mga laging nasasabunutan at napagsasampal ang mga iyon. Luh, what she will do na??

Edi syempre, ang ginawa ko ay magtago na lang now for the mean time, hehe.

__________________________________________________________________________________
hakdug.