Adsız Bölüm 4

5 2 1
                                    

Kapı çaldı,gözlerimi araladım kapıya baktım 

-Kim. dedim

-Benim uyanmadın mı halla kahvaltı hazırladık . dedi cengiz.

-Gelirim birazdan.dedim ve yataktan çıktım .

  Duş alsam fena olmazdı ama beni bekliyorlardı bir saniye bekliyor LAR dı 

kimler. Dün ki çocuk mu acaba belkide kızdı  uf her neyse .hazırlanıp aşağıya mutfağa indim dün baran gelmedi çünkü cengiz evde değildi bulamadım bir görevli vardı ve bende ilk günden yanlış yapmamak için gelmemesi gerektiğini söyledim.

 mutfağa girdim ve evet iki kişilerdi biri esmer  siyah tişörtlü bir çocuk diğeri cengiz . Büyük ihtimalle dün ki çocukta buydu kafası önüne eğikti sadece yemeğe odaklanmıştı yüzünde hiçbir ifade yoktu . 

masaya oturdum 

-günaydın. dedim.

-günaydın iyi uyudun rahattın değilmi. dedi cengiz .

-evet evet rahattı .

çocuk hiç tepki vermedi yüzüme bile bakmadı . benimde çok umrumda değildi zaten çatalımı alıp yemek yemeğe başlıycakken cengiz ,

-Azad kardeşine günaydın desene . dedi.

çatala salatalık batırıp azıma attım adını yeni öğrendiğim azada baktım kafasını kaldırıp bana baktı sinirle derin bi nefes verip .

-günaydın. dedi tok sesiyle.

ağzımdaki salatalığı hızla yutup 

-günaydın . dedim tekrardan.

kafasını kaldırdı soğuk bir ifadeyle bir kaç saniye suratıma baktı .

-Azad bu arada evin üçüncü üyesiyim .

-bende hilal memnun oldum. dedim sadece gülümseme yoktu aramızda.

-Adın artık hilal değil tatlım dolunay.dedi cengiz.

-ne , neden adım hilal benim anne koydu ismimi değiştirmiyorum ben ismimi falan .dedim

-ismin artık dolunay bitti. dedi cengiz .

azad yüzme baktı ve arkasına yaslanıp kollarını birleştirdi

- bari bu kızın ismine karışma isminde seni rahatsız eden ne doktor? dedi azad.

-sen kes seini seni rahatsız eden ne? dedi cengiz.

azad,

-sen . dedi ve masadan kalkıp gitti .

-yemeğini ye .dedi cengiz ve oda kalktı .

yiyecek istek kalmıştı sanki bende kalkıp odama geçtim.

 Çok sıkılmıştım evden çıkmam lazımdı canımda sıkkın bence bahçede biraz ağlamamın kimseye bir zararı olmaz değip bahçeye indim havuzun yanındaki salıncağa oturup ağlamaya başladım salıncak sarsılınca gözümü açtım yanıma baktım azad yanımdaydı . gözyaşlarımı hızlıca sildim 

-Bir sorun mu var? dedim

-yok sen rahatına bak. dedi

 Dalgamı geçiyor bu ayağa kalktım odama gidecektim kolumdan tuttu.

-Otur.dedi sert ses tonuyla korkmadım diyemezdim

-Ne istiyorsun benden.

-yardımına ihtiyacım var.

ne yardım mı?bu çocuğun pekte yardımıma ihtiyacı olduğunu sanmıyorum ama merakta etmiştim.

    bölüm sonu .

sıra dolunay  daHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin