I Can Feel Other's Feelings ON-HOLD

Prologue

Elica's POV

I'm on my way to school to attend my first class after the Christmas Vacation. Habang patuloy ako sa paglalakad, isang batang lalaking nakaupo sa mainit na kalsada ang nakakuha ng atensyon ko. Umiiyak ang bata at pilit siyang inaalo ng kasama nitong yaya. Nang mapatingin ako sa mukha niya ay rumehistro sa akin ang sakit ng tuhod niya. Napahawak ako don at napapikit ng mariin. Naramdaman kong may yumakap sa akin kaya tinignan ko ngayon ang batang lalaki na kasalukuyang nasa bisig ng yaya. Nilagpasan ko nalang sila at pilit na hindi pinapansin ang sakit sa aking tuhod. Nang tuluyan na akong makalayo ay doon lamang napawi ang sakit.

Matagal nang nangyayari sa akin ito, ang maramdaman kung ano ang nararamdaman ng taong titignan ko. My condition is called as Mirror-touch synaesthesia,based of my research. I've been experiencing it since Grade 5 and didn't tell anyone about it, even my parents. At first, I found it cool but as the time flies, it destroyed my own feelings, kapag walang tao wala akong mararamdaman. It's like a curse to me. Kapag may nakita akong nasasaktan, nararamdaman ko ang sakit na nadadama niya, ganon rin pag masaya, malungkot, natataranta, galit at nininerbyos. Umiwas na rin ako sa mga tao dahil sa kondisyon ko.

Minsan iniisip ko din kung matatapos ba o mawawala ang kondisyon kong ito, dahil kung hindi, hindi ko mararanasang magmahal dahil mahal ko talaga ang tao, dahil ang posibleng mangyayari ay mamahalin ko lang sila dahil mahal nila ako.

****
Source: Google
Mirror touch synaesthesia is a true condition. It enables person to PHYSICALLY FEEL what other people are feeling. Take note that I just added the 'emotionally touch' on my story.

This is a work of fiction. Any resemblance to true name, places, events and business are purely coincidental.

Date created: March 27 2020
Date published: March 28

꒰⑅ᵕ༚ᵕ꒱˖♡
-Jessicalangpo
(Baka hindi ko to matapos huhu HAHHAHA)