"Ne hissettiğini çok iyi biliyorum, çünkü aynı acıyı paylaşıyoruz." Edward'ın saçlarını dünyadaki en hoş şeymişçesine okşamasının tadını çıkarıyor. "Senin hissettiklerini ben de hissediyorum. Aynı şekilde, benim hissettiklerimi de sen hissediyorsun, değil mi? İki insan bir olduğunda olan şey bu; artık sadece sevgiyi paylaşmakla kalmazlardı. Acıyı, üzüntüyü ve kederi de paylaşırlardı."
"Öyle mi..." İlgisiz mırıldanışı dudakları arasında kayboluyor. Sonra yine geliyor tüm canlılığıyla zihnine üşüşen karabasanlar, acı verici figürler... Onca karanlığın içinde sevdiği adamın silüetini de kaybediyor. Demiştik değil mi, Oswald'a iyi gelecek bir kişi olmalıydı, vardı da belki. Ancak o kişi ona aşık olacak kadar şanslı değildi.
Ailesiyle tutuştuğu hakaret dolu kavgadan sonra evden çekip gitmişti. Kendisini Nygma barına nasıl attığını anımsayamıyordu bile. Öylesine gözü dönmüş, gönlünü öylesine bir özlem kaplamıştı ki... Edward'ı görse, hatta ona sarılsa, hatta şanslı günündeyse onu öpücüklere boğsa dahi geçeciğinden kuşku duyan bir özlemdi bu.
Ne zaman Edward'ın varlığını hatırlasa ümit kapısı açılıyordu yavaşça. Yarınları, hayalleri, hisleri ve insanlığı tekrar hayata tutunuyor, perişan vücudu üzerinden hızla atıyordu tüm iyi olmayan şeyleri. Hep bir adım önünde cesurca kolluyordu sırtını Edward, felaket tutamlarını geciktiriyordu. Tüm zerreler onu kolayca terk edip gittiğinde bile onun varlığı Oswald'ın kulaklarında, parmaklarında, tüm vücudunda ve ruhunda geziniyordu usulca.
Oswald için Edward böylesine önemli biri idi işte. O gün votkayı fazla kaçırıp sorun çıkardığında da onun sıcaklığını arkasında hissedeceğinden şüphesi yoktu ancak o akşam değişmişti bazı şeyler. Edward daha fazla beraber takılmamaları gerektiğini söylemiş, günlerce hatta aylarca Oswald'ın rahatsız edici varlığından kaçınmıştı.
Gitmişti, sözcüklerin tesiri olmamıştı Oswald'ın dudaklarında. Son kez bakıyor namesiz anılarına. Fark ediyor apansız, Edward ile hayat bulan ne varsa hapsetmesi gerekiyor karanlığa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
- ̀ blind to youˊ-
Fanficİki insan bir olduğunda olan şey bu; artık sadece sevgiyi paylaşmakla kalmazlardı. Acıyı, üzüntüyü ve kederi de paylaşırlardı. [Marvel • Psychologic AU] pour @thukyang 💛 hbd!