Sizde hiç hayatınızı, doğduğunuz günden beri hiçbir zaman size ait değildi hissini yaşadınız mı? Ben bu hissi; yaşamaktan geçtim, sanki çok normalmiş gibi alıştım ya da kendimi alıştım diye kandırdım. Artık kendi dışında herşeyi umursayan ve hayatın...
Kendimi sanki boşluğa düşmüş gibi hissediyorum. Dirseklerimi mutfakta ki masaya yaslayıp ellerimin üzerine başımı koydum.
"Regina?" Kafamı kaldırıp bana endişeli bir şekilde bakan babam ve Stefan amcama ifadesizce bakmaya başladım.
Babam, "Bunu seni korumak için yapıyoruz. Lütfen bize sinirlenme." Dedi. Peki ben artık korunmak istemiyorsam! Herşeyi düşünen zeki ailem bunu düşünemiyor mu?
Ifadesice "Beni neyden koruyorsunuz?" Dedim. Stefan amcam, "Bunu sana söyleyemeyiz." Dedi. Benim şanteller teker teker atmaya başlıyor!
Ayağa kalkıp hızlıca dış kapıya doğru yürümeye başladım. Bana sesleniyorlardı ama bu benim umrumda değil! Evden çıkıp babamın arabasına doğru yürümeye başladım.
Arabanın anahtarını üzerinde unutmuşlar! Babam her zaman yanında silah taşır. Torpidonun gözünü açtığımda bana gülümseyen silah ve mermileri elime aldım. Silahın içini mermiyle doldurup arabadan indim.
Bundan sonra yapacağım hiçbirşeyden sorumlu değilim! Evin içine girdiğimde elimde ki silahı gören babam ve amcalarım korkuyla bakarak geriye doğru yürümeye başladılar.
Bu sefer size değil kendime sıkıcam! Alayla gülerek tetiği çekip silahı kafama doğrulttum. Bana gözlerini büyüterek bakarak aynı anda "REGINA!" Dediler.
Sizin anlayacağın dilden yapıyorum. Neden bu kadar tepki veriyorsunuz ki? Omuzumu silkip "Evde çürüyerek ölmüşüm ya da şimdi ölmüşüm ne fark eder? Kim olduğu bana söylemediğiniz düşmanlar beni öldüreceğine ben kendimi öldürürüm daha iyi!" Dedim.
Babam, sinirle "Saçmalama!" Dedi. Ciddi bir şekilde "Saçmalama mı? Hayatım benim hayatım değil. Neden yaşıyayım ki?" Dedim. Damon amcam, sakin bir şekilde "Tamam. Sen ne istiyorsan o olacak!" Dedi.
Stefan amcam, sinirle "Damon!" Dedim. Damon amcam, "Salak mısın? Ezgi ve Regina haklı! Ayrıca Regina'yı tanımıyormuşsun gibi davranma! İstediğini almak için kendini bile öldürür." Dedi.
Babam, endişeli bir şekilde önüme gelio "Sana bundan sonra karışmayacağız! Şimdi o silahı bana ver." Dedi ve elini uzattı. İstediğimi aldım. Gülümseyerek silahı kafamdan çekip onun eline bıraktım.
Babam, silahı yere atıp bana sıkıca sarılarak "Bir daha böyle bir şeyi asla yapma!" Dedi. Gülerek, "Duruma göre bakarız." Dedim. Beni inada getirmeyecektiniz!
Babam, benden ayrılıp "Bir daha evde silah bulundurmamız gerektiğini çok güzel kanıtladın!" Dediğinde Damon amcam, başını olumsuz anlamda sallayıp "Sen delisin!" Dedi.
Omuzumu silkip "Kanımda var." Dedim. Stefan amcam, silahı eline alıp "Bu boş değil mi?" Dedi. Gülerek "Dene istersen." Dedim. Stefan amcam, Damon amcam'ın omuzuna ateş etti.
Damon amcam, sinirle omuzunu tuttuğunda Stefan amcam bana dehşet içinde bakarak "Eğer kabul etmeseydik kendi mi öldürecektin!" Dedi. Ciddi bir şekilde "Evet!" Dedim.
Damon amcam, vampir hızıyla Stefan amcam'ın elindeki silahı alıp onun ayaklarına sıktı. Babam sinirle Damon amcam'ın elinden silahı alıp "Durun yerinizde!" Dedi.
Ezgi, keyifle "Hala New orleans'dayım güzelce giyinip süslen ve gelip bul beni!" Dedi ve telefonu suratıma kapattı. Beni beni bihterini! Tamam Ezgi ile aşkı memnu izlemiş olabilirim.
Telefonu yatağımın üzerine koyup kendi kıyafetimin olduğu bavulu açtım. Bir dakika bunlar benim kıyafetlerim değil! Kıyafetlerin üzerinde 'Süpriz!' Yazıyordu.
Ezgi! Diğer bavulumu açtığımda yine benim olmayan kıyafetler vardı. Diğer bavulları da açtığımda hepsinde de benim olmayan eşyalar vardı.
Lanet olsun ya! Benim eşyalarımı Mystic Falls da bırakmış. Neyse bir gün normal bir genç kız gibi giyineyim. Kendime şimdi gidip yeni kıyafetler de alırım.
Bu odanım banyosu var mı ki? Bu kapı banyo mu? Banyomuş. Banyoya girip üzerimdeki kıyafetleri çıkarıp kirli sepetine attım. Banyoda herşey vardı. Dolaplarda saç kurutma makinasından kişisel bakım malzemelerine kadar vardı.Soğuk suyla duş aldıktan sonra bornozumu giyip dişlerimi fırçaladım.
Saçlarımı kurutup banyodan çıktım. Valizlerin içinde elime gelen bir kaç parça kıyafet alıp giyindim. Ayağıma ayakkabı giyindiğimde sanki bir şey eksik gibiydi. Makyaj falan mı yapim? Büyük dörtgen bir çanta dikkatimi çekti. Bu makyaj çantası mı?
Çantanın fermuarını açtım. Evet makyaj çantası. Çantanın ağzını kapatıp elime alıp banyoya girdim. Çantayı banyo lavabonun yanına bırakıp içini komple açtım. Bunun içinde tek makyaj değil takılar da vardı. Takı taksam mı? Takim bir daha ne zaman takarım ki?
Şimdi ben makyaj yapmayı bilmiyorum ama Ezgi makyaj yaparken onu az izlemedim. Umarım paylançoya dönmem! Saçlarımı da ortadan ikiye ayırıp iki tane sıkı bakıp örüğü yaptım. Oldum mu? Umarım yapmaya çalıştığım makyaj yüzünden maymuna dönmemişimdir!
(Regina'ın görünümü)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantanın içine çıkardığım eşyaları geri tıkıp çantanın fermuarını kapatıp elime aldım ve banyodan çıktım. Çantayı geri yerine koyup elime küçük siyah sırt çantamı aldım. İçinde zaten çüzdanım vs vardı. Çantamdan parfümümü çıkarıp boynuma sıkıp çantama geri tıktım.
Yatağımın üzerinden telefonumu alıp cebime koyup odamdan çıktım. Gülümseyerek merdivenlerden aşağıya inmeye başladığımda bizimkiler arkasına döndüler. Hepsinin ağzı şaşkınlıkla açıldığında alayla dış kapıya yürüyerek "Dikkat edin sinek kaçmasın!" Dedim.
Leo, kendine gelerek "Bende geliyorum!" Dedi. Dış kapıyı açıp sinirle ona dönerek "Hiçbir yere gelmiyorsun!" Dedim. Bana hala şaşkın bir şekilde bakan babam ve amcalarıma alayla bakarak "Beni beklemeyin!" Dedim ve Leo'ya alayla bakarak "Belki sabah gelirim!" Dedim ve evden çıktım. Şerefsiz zamanında hep bana bunu diyerek hava atıyordu. Şimdi sıra bende!
