Sizde hiç hayatınızı, doğduğunuz günden beri hiçbir zaman size ait değildi hissini yaşadınız mı? Ben bu hissi; yaşamaktan geçtim, sanki çok normalmiş gibi alıştım ya da kendimi alıştım diye kandırdım. Artık kendi dışında herşeyi umursayan ve hayatın...
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yorum olarak yapmayı unutmayın. ❤😈
İtalik yazılan yerler tanrısal anlatım (Hades, Ares, Demeter, Poseidon baba ve Hera abla😈)
İyi okumalar.❤😈
Regina
Lyssa, kardeşi ve kocası tarafından ihanete uğradı. İkisine o kadar çok öfkeli ki bunu iliklerime kadar hissedebiliyorum.
İkisine de çok güvenmişti ve sevmişti hatta hala seviyor ama bir o kadar da onlardan nefret ediyor. Aşk bu kadar iğrenç ve karmaşık bir duygu muydu?
Ya da ben aşık olduğunu sanan bir aptal mıyım? Bilmiyorum... Ne hissettiğimi ya da hissedebileceğimi bilmiyorum. Şu an içimde sadece sonsuz bir öfke var.
Bu öfke hem beni hem de sevdiklerimi yok edecekmiş gibi hissediyorum. Her zaman etrafımda beni seven insanlar vardı, şimdi yapa yalnız ormanın ortasında kurt formuyla ay'a bakarak oturuyorum.
Ben ne zaman bu kadar yalnız oldum, ya da hep yalnız idim ama daha yeni mi anladım? Kafamda deli sorular var. Ama şimdilik yalnızım buradan çıkip geri döndüğümde beni bekleyen bir ailem, benu seven kişiler ve sevdiğik adam var. Onlar için savaşıp buradan çıkmalıyım.
"Ovvv, tatlım hala anlamadın mı? Kimse seni sevmiyor!"
Bu ses! Kakia?! Sesin geldiği yere baktım. Siyah bir sisin içinde parlayan kırmızı gözleriyle bana dikkatli bir şekilde bakıyordu. Kırmızı dudaklarında tüylerimi diken diken yapan bir gülümseme vardı. Hacı sen gülme, ülke komple kalp krizi geçirir.
"Şu iğrenç espirilerin ve aptallığını yok etmem gerek. Ayrıca sen saf mısın?!"
Hayır, belki, biraz... neyse, ne istiyorsun? Ayrıca neden zihnimde konuşuyorsun!
"Canım öyle istiyor. Neyse, anlaşılan Lyssasafı sana güçlerini verip ahirete gitmiş. Şu an ona çook imrendim!"
Zihnimde ki sesinde hem ciddiyet hem de alay vardı. Güçlerim mi?!
"Tatlım, tatlım, tatlım! Hala öğrenmen gereken şeyler var!"
Etrafımda ki herşey birden siyah, soğuk, başı ve sonu belli olmayan bir alana dönüştü. Ayrıca kurt adam formunda değilim.
Üzerimde beyaz geceliğe benzeyen askılı bir elbise vardı, saçlarım belime kadar uzundu ve oldukça dalgalı idi. Sanki kalön maşa yapmışım gibi. Ayrıca, sol elimin baş parmağım da çok güzel bir sembol var.
Sembol:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Benim kim olduğumu ve ne olduğumu merak ediyorsundur."
Yoo, aslında merak etmiyorum. Sen direk bana buradan çıkışı söylesen iyi olur.
"Biliyordum ne kadar çok merak ettiğini!"
Gözlerimi devirdim. Adın kaka mıdır Kakia mıydı neydi?! Beni bir salsan ve direk çıkışı söylesen!
"..."
Güya! Merak ettiğimi söyleyene kadar gitmeme izin vermeyeceksin, değil mi?
"Evet."
Tamam, anlat!
"Bu kadar heyecanlanma! Neyse, ben KakiaRegina. Tarihte ki ilk cadıyım. Sana hikayemi falan anlatmayacağım, ben sadece senin olan şeyleri geri vermek ve gözünu açmak için uzun zamandır bekliyorum."
Bunu neden yapıyorsun, yani yapıyorsunuz?
"Sen benim görsel ikizimsin, aslında Lyssa, sürtük Regina ve sen benim görsel ikizimsiniz. Hayatım boyunca mutluluğu bulamadım ve bende evrenin kralicesi olmaya çalıştım. Bu yüzden kendime Regina adını koydum. Sonunda kraliçe olamayınca sinirden öldüm. Evren güç kazanmak için yaptığım kötülükleri temizlemek için benim görsel ikizlerimi yaptı. Anlayacağın üzere hiçbir görsel ikizim benim kötüluklerimi temizlemek yerine daha çok etrafı yok ettiler."
"Lyssa, benden bin yıl sonra geldi ve ihanete uğrayıp ilk kurt adama dönüştü. Bütün soyunu öldürmek ve bir kraliçe olmak için kurt adam türünü oluşturup onların alfası oldu. Kraliçe oldu ama uykusunda en yakın arkadaşı tarafından öldürdü."
"Ondan bin yıl belki bir ya da iki yüz yıl daha fazla sonra sürtükRegina geldi. Sıradan bir insan olarak yaşarken kökenlerle tanıştı. Tam bir sürtük dü ve onun da amacı kraliçe olmaktı. İstediğini elde etmek için kökenlerin en büyük zayıflığı olan ak meşe kazıklarınıavcılara verdi ve sonra bir parker büyücüsüyle evlenerek kraliçeliği elde etti. O büyücüden bir çocuğu olduğu zaman saraylarında eşi ile yanarak kökenler tarafından öldü."
"Ve sen benim ve o sürtüğün ahirete gidip huzura kavuşması için soyunun kaybettiği tahtı ve sensen alınan güçlerini geri elde etmen gerekiyor."
Ovv, siktir! Ben sadece, evime geri dönmek istiyorum. Kraliçe falan olmakla ilgilenmiyorum.
"Hahahahahha, Ev mi? Sen mal mısın sevdiğin adam seni yakarak öldürdü!"
Arkamda dibimde konuşan Regina ya dönerek "Yalan söylüyorsun!" Sinirle bağırdım. Bana yalan söylüyorlar, sizs inanmıyorum!
"Bu gördüklerinden sonra hala bunları dicek misin?"
Başıma giren ağrıyla acı içinde çığlık atarak başımı tutmaya başladım. Bana neler yapıyorsunu, beni hemen bırakın. Ben sadece evime gitmek istiyorum!
Bir dakika bu önümde beliren görüntüler de ne? Ezgi neden elinde ki bebeği bir çöplüğün yanına bırakıyor. Bir dakika o bebek ben miyim? Aman tanrım...
Ayaklarımın altında ki zemin birden yok oldu ve ben birden suyun içine düştüm. Herşey yalan mıydım, benim hayatım bir yalan mıydı?!
~Bölüm sonu~
Ne kadar az yorum gelirse bölüm o kadar geç gelir aşkolar😘
