RIVALS or LOVERS

°two°

KRISHEL's P.O.V

"Ate Gie, gising na!!!" sigaw ko sa tenga niya

"Ano ba Krishel, antok pa ko. Tinilugan mo naman kasi ako kagabi. Ako tuloy tumapos ng project mo" nakapikit na sabi nito

"Ay! Sorry nemen. Pero thanks ate. Ang ganda ng pagkaka-design ah. salamat ng marami."

"Ako na nga lang ata gumawa nun lahat eh. Kunin mo nalang sa printer yung mga picture. Ikaw na mag dikit. Di na kinaya ng powers ko. At saka, wag mo na ko bulabugin." sabi pa nito

"Haha. Sige, late na rin ako, sa school ko nalang ididikit tong mga to." nagmamadali ko namang kinuha yung mga picture at umalis na ng kwarto ko.

Nagpaalam na ako kay Mama, at sinabing nasq kwarto ko pa si ate Gie. Baka kasi i-lock niya pa yung bahay.

Hindi na ko nakakain sa bahay kaya nandito ako sa isang Café para bumili ng hot chocolate. Kaya agad akong um-order. Ilang minutes na lang kasi magti-time na kami.

"Hot Chocolate"
"Hot MilkChocolate"

napatingin naman ako sa nakasabay ko. Biglang nag-init na naman ang dugo ko.

So alam niyo na kung sino bangag ang nakasabay ko...

"Miss, Hot Chocolate muna, late na ako." inis kong sabi sa babae sa may counter

"Ako muna Miss Maganda, isang Hot MilkChocolate." sabay wink pa dun sa babae.

"Miss ako muna, ako naman nauna dito. Pwede bang kumilos kana." nakatanga lang kasi samin yung babae.

Nagulat naman yung babae kay kikilos na sana siya pero nagsalita.si Jiyun.
"Miss wag mo siya intindihin. Hot MilkChocolate muna. Thanks"

"Ahhh. Bwisit naman!! Wag na Miss, nakakahiya ng um-order."

I said sarastically and leave that damn café.

"Damn you Jiyun."

I murmured when i sat on my chair. Buti nalang may 5 minutes pa at hindi ako nalate.

"Malate sana siya!! Badtrip!"

Minuteds had passed and our Prof. entered our room ..

"yeah! that damn Jiyun is late already." pagbubunyi ko.

"Students are you ready for our recetation??" Our Prof. said

"Maam, sorry im late"

Lahat kami napatingin sa may PintO ng may magsalita mula roon.  Pasimple akong napangiti. Ano kayang parusa ng isang ito.? Gosh!! Exciting!!

"Mr. Jiyun, because you are late. You are the first to recite. Go to your own desk first."

Dali-dali naman itong nag punta sa upuan niya at humarap na kay Maam.

"So, Mr. Jiyun, summary the story of the literature at I discuss last meeting."

Huehue!! Goodluck to you my friend. Hahaha.

Yah! Di ko mapigilang mapangiti. Kinakarma na kasi agad siya. Hahaha.

Agad agad naman itong nairecite ni Jiyun pero syempre alam kong nahirapan din yang lalaking yan. Hahaha

"Ms.Krishel, why are you laughing at?? and because of that. youre the second to answer my question."

Yes. Ako na.Pero sana madali lang ang itanong. Hindi pa naman ako masyadong nag-aral.

"What is the tittle of the story?"

Confident akong tumayo. Sus madaling tanong!!! Ngumiti ako kay maam bago ako sumagot.

"The Stractu---"

"Maam bakit ang dali naman po ng tanong ni Krishel?"

Apela naman ni Jiyun sa aking moment. >.

"Because she's not late." sagot naman ni Maam sa kanya. Haha

Pero may dinagdag pa si Maam
"pero para fair naman, sige. I will change the question." a

"pero Maam. Meron na po kayong tanong." pagtutol ko

"Ms Krishel. When i say i change the question, ill change it.! The question is Who are the main characters of the story.?"

Damn you talaga Jiyun.

Habang nirerecite ko yung nga lecheng characters di ko maiwasang di mapatingin kay Jiyun na ngingiti ngiti. ».«

----

Vacant ko, kaya sinimulan ko ng ipag didikit ang mga picture na hindi na natapos ni Ate Gie. Siguro pagod na pagod yun, may surprise naman ako sa kanya mamaya.

"Ang ganda talaga ng mga kuha ko. "

Puri ko sa mga pictures na ako mismo ang kumuha.

"Miss pwede maki-upo?" sabi ng isang grupo ng kabataan sa akin.

"Hindi!! Duon kayo o!" Turo ko sa isang malapit na upuan na nasisikatan ng araw.

"Ate mainit duon eh.  Pa-share nalang po kami, dami pa naman pong space." sabi naman ng isa sa kanila

"eh ayoko nga. Umalis nga kayo. Abala kayo sa ginagawa ko." Bunalik na ulit ako sa ginagawa ko.

"Ang sungit naman, para makikishare lang ng seat." dinig ko pa ang bulungan nila habang paalia na.

Yeah! Whatever. Mga abala kayo!

"Hi ate!" naramdaman ko namang may tumabi sakin. Ang kulit lang. May pag balik pa sila ah.

"Ano ba!!!!? Sabing umalis na kayo. Badtrip naman.Cant you see im busy."

Medyo malakas kong sabi sa nagsalita. Medyo nagulat din ako ng pag tingin ko dito ay hindi na yung mga kabataan kanina, kundi yung batang makulit noong isang araw. At sisimula na rin itong umiyak. Ang iyakin talaga ng mga bata. Pakielam ko ba.

"Kung iiyak ka lang. Wag ka dito. Ang ingay mo" bulyaw ko at balik ulit sa ginagawa ko.

Umalis na siya. Pero may nag salita sa may bandang likod ko.

"Amber, bakit ka naiyak?" Dinig kong sabi ng isang lalaki na kilala ko, boses palang.

"Kuya, siya po"