Lethal Chronicles ✓ [Under Editing]

ONE SHOT #25

LIMITS CONTINUATION (PART 2)
TITLE: REBOUND

TYRON'S POV

Breaking news: Isang eroplano papuntang australia ang bumaksak at sumabog sa parte ng Hongkong. Napag alaman din na ito ay nirenta ng isang babaeng nagngangalang "Ashleen Adles". Na ngayon ay wala ng buhay at parang abo na.

Agad akong napatayo sa kinakaupuan kong sofa dahil sa narinig ko.. "Do i hear it right?" tanong ko sa sarili ko, ng may gulat. Agad kong nilapit ang mga mata ko sa tv ko, upang basahin at linawin ang narinig. Nang mapag alaman kong tama nga, ay agad akong tumayo sa sofa at kinuha ang cellphone to call tita. Kung nalaman na nila ang nangyari kay ash.

This is fvcking unexpected!. Anong nangyari? Bakit? Fvck!. Agad nag ring ang phone at ako ang unang nagsalita. "Tita, do you hear the news?! About Ash?" tanong ko. Na para bang natatakot at naiiyak, dahil sa sinapit ng girlfriend ko. Agad nman sumagot si tita habang umiiyak "y-yes, and were going n-now sa pinagbagsakan ng eroplano. Gusto ko makita ang anak ko!" sabi nya sakin. "Tita, sasama ako. I wanna see my girlfriend" sabi ko. Kaya wala nang nagawa pa si tita.

Agad akong nag pack ng mga gamit na gagamitin ko, para sa pagpunta namin dun. It's really fvcking unexpected. Damn!. 3 days na ang lumipas, ng matapos na ang birthday ni Ash at ang pagkawala nya. Nag report kami nun sa mga police, we search her through social media. Pinahanap namin sya sa lahat na pwede nyang puntahan. Pero wala, tapos ngayon. Eto ang mababalitaan nmin saknya?! The fvck!.

----BACK ON ASH 19TH BDAY----

Pinag mamasdan ko lang kung gano kasaya ang girlfriend ko sakanyang party ngayon. And, i must see it. She is really damn happy. Ni hindi nya lamang ako nalilingon o hinahanap. Parang natabunan na ang utak nya ng kasiyahan, at nakalimutan na ako. Agad akong tumayo na sa upuan at lumabas sa reception para magpahangin. Nagtatampo ako saknya, ni hindi nya manlang napansin yung prensya ko.

Nakatayo lng ako dto sa tagong lugar sa labas, nang biglang may humawak ng balikat ko. My heart beats fast, dahil for sure it's ash. Agad ko itong nilingon ng may ngiti sa labi, pero laking dissapointment at gulat ko ng iba ang makita ko. Si Jaimee, Ash cousin. Jaimee is my first love, and i will admit it. Na hanggang ngayon ay may nararamdaman pako saknya. Jaimee is my first love, 13 years from now. Una kong nakilala, at minahal si Jaimee bago si Ash.

And i must say, totoo ang sinasabi nilang "First love, never dies". Dahil ngayon mahal ko padin sya. May nakaraan kming dalawa, pero kami lang ang nakakaalam. Kahit si ash, her family and her other relatives, hindi nila alam. Our relationship is a secret. Tumagal kmi ng 2 years, pero naputol din yun. Because, she needs to study abroad. At ngayon, nakabalik na sya. Bumalik na din lahat ng nararamdaman ko saknya, ang pagmamahal, kung gaano ako kasabik sknya.

Agad ko syang binigyan ng halik. Dahil, hindi ko na kayang pigilan pa.Lumalim ang aming mga halik. At ang aming mga kamay ay nagpapaikot-ikot sa kung saang parte ng aming katawan. "Damn, i miss you so much" sabi ko, at inalis ang pagkaka-kabit ng bra nya. Agad nya nman pinigilan ang kamay ko, sa binabalak ko at nagsalita. "Hindi tayo pwede dito. Come, dun tayo" turo nya sa Comfort room. Kaya sumunod ako.

Pagkapasok na pagka pasok nmin ay agad nmin pinagpatuloy ang aming ginagawa. Parehas kaming sarap na sarap saaming ginagawa. "~Ughh, faster t-tyron~" sabi nya. Kaya binilisan ko pa. Damn, i miss this. i miss this woman. i miss, the love of my life. Nakalipas ang ilang oras, at parehas na kming nasiyahan ay inayos na nmin ang aming mga sarili at bumalik na reception na para bang hindi magkakilala at parang walang nangyari.

Pagdating nmin sa loob ng reception ay nakita nming nagkakaguluhan ang mga tao. Agad kong hinanap si Ash, pero wala. Habang sina tita at tito nman ay busy sa pagtawag at pagtingin sa knilang mga cellphone na puno ng pag-alala. Habang ganun din ang iba. Kaya agad akong dumeretsyo kina tita upang itanong kung anong nangyari. "Tita, what's happened?" naguguluhang tanong ko. Kanda gaga na si tita sa cellphone nya. "Ashleen is missing" she said. Na nagpagulat sakin. Agad akong lumingon sa kinakatayuan nmin kanina ni Jaimee. Nang makita ko sya, ay binigyan nya lng ako ng 'What-the-hell-happened' look.

At, duon na nagsimula ang paghahanap saknya. At dahil din sa pagka wala nya, nakakapag kita kmi ni Jaimee. Lagi syang tumatambay dto sa condo ko, minsan nga ay dto pa natutulog. Masaya kami sa isa't-isa na para bang walang problemang nagyayari ngayon. Well, wala nakong pakialam kung ano man ang nangyayari na kay ash. Nandto na si Jaimee, bumalik na sya sakin. Kaya hindi ko na sya kailangan.

----PAST FORWARD---

Pagkatapos ng aming byahe papuntang Hongkong ay agad kaming dumeretsyo sa pinagbagsakan ng eroplano. Ang bangkay ni Ash ay nasa hospital ata, dapat talaga ay dun muna kami dederetsyo. Pero, sabi ni tita. She want's to see it, kaya ayan.

Nang makarating kami dito ay, nakita nmin ang isang bangin at gubatan. Sa sobrang lalamim ng bangin ay talagang wala kang ligtas. At dun, i see the airplane. Durog-durog ito, at biak biak habang ang kalahating parte nito ay sunog dahil sa pagsabog.

May nakita din kaming mga pulis at ibang doctor. Pagkatapos nmin, ay dumeretsyo na kami sa hospotal para tingnan ang sinapit ni Ashleen. Pagdating na pagdating nmin, i saw her sunog ang katawan. Ni-hindi mo na makikilala ngayon ang itsura nya. Ang ibang parte ng katawan nya ay abo na.

While staring her, my tears fell down to my face. Parang hindi nman deserve ni Ash ang ganto. Alam kong, minsan iba ang ugali nya. Masama, nakakairita. Pero, sobra sobra na ata yung naging kapalit.

---2 MONTHS PASS---

Today, march 19. Ashleen's 2nd month in heaven. Sobrang saya ko ngayon, na wala sya. At nagpapasalamat din ako saknya, dahil kung hindi dahil saknya. Hindi makakabalik sakin si Jaimee, na nung mga panahong wala si Jaimee sya yung pumuno ng pagkukulang at pagmamahal na hinahanap ko.

At ngayon nman na si Jaimee ay bumalik. Sya nman ang umalis. Masakit para sakin, dahil kahit papaano naging parte na ng buhay ko si Ash. Sa limang taon nmin sa relasyon, hindi ko sya makakalimutan. Oo, aaminin ko. Naging masaya ako ng nabalitaan kong wala na sya. Dahil, wala nang magiging hadlang saaming dalwa ni Jaimee.

At ngayon, we built a family. Meron nang magiging bunga ng aming pagmamahalan. Binalak nmin nang ilegal ang isa't-isa. Pero, madaming humadlang. Dahil nga sa history nmin ni Ash. Pero pinagpatuloy padin nmin ang aming pagmamahalan. Mahal ko sya, at walang makakapigil sakin.

At aaminin ko, i just used ash. I just used her, to filled the missed part of jaimee in my heart. At, success ang plano. All of these is part of my plan, kahit ang pagsabog ng eroplanong sinasakyan nya. Becuse Ash is just my Rebound. At wala nakong pake saknya.

ALL RIGHTS RESERVES @2020

NONE OF EACH OF MY STORY IS PLAGIARIZED.

UNEDITED.