21 Aralık 2014
Sonra... Yağmur gidişine üzülmüş gibi usulca yağıyordu. Hava da asılı kalmış toprak kokusu... Kahveyi severdim en çokta onun gözlerinden..
Boşalan ilaç kutuları, bir bardak kahve..
Yağmuru izliyorum şuan, yaşadıklarımızı hatırlıyorum tek tek. Canımı acıtacak olan şeyleri şimdi gülümseyerek anımsıyorum, biliyorum üzülmemi istemezsin. Her gülümseyişten sonra bir yudum kahve içiyorum. Hava kararmaya başlıyor... Gözlerinin içine bakarak uyuduğum gece geliyor aklıma.. Usulca izlediğim yüzün.. Gözümü kapatıp, açıyorum gözlerimin içine bakan kahve gözlerin.. Yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başlıyor ve son yudumumu gözlerinin kahvesinden içiyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PUSULA
RomanceYönünü kaybeder bazen insan, bir başkası yolunu gösterir.. Sonra o da gider yönünü hepten kaybedersin.. Yönümüzü kaybettirenlere ithafen..
