Daydreams Come True ♥

VII

Lorelie's POV

Inaantok pa ako. Si D.O naman kasi. Nagtext kagabi, ayun kinilig ako ng sobra. Di ako nakatulog. Hayyyyy

Magkikita kami ngayon sa Park daw, 8 am sharp. Ready na ako lahat. Syempre excited akong makita amg love of my life ko <3

*bzzt bzzt bzzt bzzt*

Hala. Baka siya na tong nagtext!

One Message Receive.

From : Dyo baby<3 (Yan ang gusto kong name niya, wag na pumalag)

Good Morning Lory xx Ready to go? I'm on my way. See you!

Lerddddd. Kinikilig po ako. Maaga pa D.O! Ang babaw ko! Eh si love of my life ko na yan e.

To : Dyo baby<3

Good Morning D.O. Im on my way too. Take care :)

Umalis na agad ako ng bahay. After 10 minutes nakarating na ako sa park. Excited kasi ako,kaya ayan wala pa siya. Di rin nagtagal dumating na din siya.

Ang ganda ng kotse dude. WOW lang!

"Hi Lorelie! Tara na?"

"H-hi. Tara s-sige" Nauutal na tuloy ako,ang gwapo niya. Ghaaaaad.

Ang ingay namin habang nagbabyahe. Kwento kasi siya ng kwento. Tapos ako tawa ng tawa.Naging close na kami agad. Ang gaan ng pakiramdam ko sakanya, tingin ko ganun din sya sakin. Walang preno magkwento e.

"So, tell me your story."

"My story? I'm not a writer"

"What I mean is your life. Magkwento ka naman"

"Ahhhh. Sorry. Hehe. Buhay ko? Teka, paano ba. Hmm,only child ako. 4th year highscool na ako and sa Philippines ako nakatira. Kasama ko dito mga parents ko. Actually business trip lang to nila Daddy, pero isinama nila ako kaya parang bakasyon na din to namin magpamilya. Tapos big fan ako ng grupo nyo. Ikaw bias ko. Obsessed fan mo kaya ako. I love eveything about you! Di nga lang kita crush e. Mahal pa kit—"

Napatakip ako ng bigbig. Argh! Bat ko ba nasabi yun? Kainis naman! Daldal mo kasi Lorelie e! Ayan tuloy nakapagconfess ka ng wala sa oras. Pulang-pula na ako sa hiya. Napayuko nalang ako.

"Ah S-sorry" Bigla naman siyang tumawa. Anong nakakatawa sa sinabi ko?

"Anong nakakatawa?"

"Okay lang yun ano ka ba. Sino ba naman kasing di mahuhulog sakin. Gwapo ko kaya."

"Ay. Mayabang! Ang hangin! Wooo. Grabeeee!" Totoo din naman e. Hayy :(

"Joke lang. 'To naman. Hahaha Kunyari walang nangyari, wala akong narinig"

Tumingin siya sakin saka ngumiti. Napangiti nalang din ako.

Hindi ako makapaniwala sa nangyayari sakin ngayon. Hindi siya panaginip. Hindi narin siya daydream. Totoo ang lahat. Nagpapasalamat ako ng marami dahil tinupad ni Lord ang pangarap ko.

Good things come to those who wait nga naman.

—

Sa buong stay ko dito sa Korea, si D.O ang lagi kong kasama. Maingat parin kaming dalawa dahil may ibang fans parin siyang nakakakilala sakanya kahit nakadisguise siya.

May lumabas na nga na balitang may dinedate na bago si D.O at ako yun. Kasi nakuhanan kami ng picture ng isang fan niya, buti na nga lang blurry yung picture kaya di halata ang mukha ko.

At dahil magaling akong magdisguise, kahit nasa crowded place kami di na nakikilala si D.O ng mga tao.

Thank you nga siya ng thankyou e. Kasi tinulungan ko raw siya at sinamahan. Napasaya ko raw sya ng lubusan.

Eh ako nga tong dapat na magpasalamat e. Kasi pinagkatiwalaan niya ako. Tapos tinour niya pa ako. Ang saya-saya kaya nun. Sobrang saya. Tapos nakakilig pa kasi hinahawakan niya kamay ko, nahuhuli ko pa siya minsan na nakatingin sakin. Kulang nalang matunaw ako dahil sa mga tingin niya.

Alam nila Mommy at Daddy lahat. Kaya safe parin si D.O. Malapit na nga rin matapos ang vacation namin. 3 days nalang ako dito sa Korea.

Nakakalungkot isipin na kailangan mo ng umalis at iwan yunv kasiyahan mo.

Sa almost 3 weeks naming pagsasama, lalo akong nahuhulog sakanya. Kahit alam kong di niya ako sasaluin. Masakit sa puso, kasi baka kapag bumalik na ako ng Pilipinas, magiging Miss Nobody na ulit ako sakanya. Makakalimutan niya ako at ang Friendship namin.

Alam nyo bang binigyan niya ako ng friendship bracelet? At meron rin sya nun. Masaya na may halong sakit kasi hanggang magkaibigan lang kaming dalawa. Pero mas okay na to, kesa naman wala diba?

This was the best vacation ever. Yung makasama mo yung bias mo sa Korea. It may seem unbelievable. But hey, it's true. Everything is real. It's not a daydream anymore.

—

A/N : Malapit nang matapos :D Thankyou for reading! Comment/Vote? Kamsa :)

~ Leng ★