10.Bölüm

34 7 3
                                    

Abim hastaneden çıktıktan sonra dedem gile gittik.Abimi yerleştirip yanına uzanmıştım.İkimiz de uyuya kalmışız.Kalktığım da saat 2'ye geliyordu.Hemen hazırlanıp eve gitmek taxsiye bindim.Dedem de uyuduğu için işim kolay olmuştu.

Taxsiden inip binaya doğru yürümeye başladım kimsenin ışığı yanmıyordu.Yani daha gelmediler,gelmediklerine göre Güneşte gelmemiştir.Güneş olmadığına göre rahat rahat kafamı dinleyebilirdim.Çünkü çok fazla konuşuyo.

Kapının önüne geldiğimde karşımda duran yangın merdivenlerinin kapısını gördüm.Gözümden bir damla yaş düşerken aklım dün akşama gitti.Abimle oturup içtiğimiz geceye.

Kapıyı açtıp abimle oturduğumuz yere oturdum.Hem ağlıyıp hem abimi düşünüyordum.Özlemiştim.

Abim benim yüzümden kaza yapmıştı.Ben daha güçlü olsaydım bayılmazdım.Bayılmasaydım abim telaşlanıp kaza yapmıcaktı.

Annem intihar ettiği gün ben dışarda arkadaşlarımlaydım.Anneme doğum günü için bir sürü hediye almıştım.Sevinçle annemin odasına girdim.Kapıyı açar açmaz o görüntüyü gördüm.Annem elinde ilaç şişesi yerde öylece yatıyordu.Abulansı aradım hemen.Hemşireler annemi sedyeye kaldırırken bi kağıt düştü yere.Kağıtta Babanız beni aldatıyor.Biliyorsunuz ihaneti kaldıramam.Siz benim gibi olamayın.Babanıza nefret duymayın.Sizi seviyorum çocuklarım...
yazıyordu.Abime haber verdiğim de "Abi sakin ol tamam mı?"diye söze başlayıp konuya girmiştim

Güneşte abime aynı şekilde haber verince telaşlanmıştı.Bu konu hakkında konuşmadık ama hissedebiliyordum.Biliyorum.

Annemin yaptığı korkaklıktı.Babamın yaptığı pislik için dimdik ayakta olması gerekirken soluğu bir şişe ilaçta bulmuştu.
Anneme kırgınım,kızgınım bizi bırakıp gittiği için...

Babam zaten yüzüne bakmaya dayanamıyorum.Ama babama hiç boyun eymedim.Abimde eymedi.Bana bağırdığında ona bağırdım.Aşağıladığın da aşağıladım.Ama bana vurduğunda vurmadım.Belki de vuramadım.Ona buracak kadar gücüm var ama fiziksel olarak.

Yanım da hissettiğim hareketlilikle yanağımdan süzülen yaşları sildim.

"Seni böyle görmek garip."dedi.Bu Egeydi.

"Normal de nası görünüyorum?"dedim.Ikimizin gözleri de karşımızda ki manzaradaydı.

"Sert ve kaba"dedi.

Gülüp "Herkes kuytu köşede ağlıyordur bence"dedim.

"Ağlıyordur..."dedi.

"Bu gün hastane de olanlar böyle bir aileye benzemiyorsunuz dışarıdan."dedi.

"Bizde aile diye bişey kalmadı."dedim.

"Anlatabilirsin istersen"dedi.Bilmiyorum ama anlatmak istiyordum.Biraz bekledim ve başladım;

"O adam annemi aldattı annem bunu öğrenince soluğu haplarda aldı.Tabi babamın da o sürtükle evlenmesi için bi engel olmayıca ertesi gün evlendi.O kadına o kadar bağlanmış ki geceleri otel odaların da sürttüğünden bile haberi yok... dün de annemin öldüğü tarihti.Biz abimle sabaha kadar içip gün aymadan da mezarlığa giderken o adamda evlilik yıl dönümlerini kutluyordu.Farkın da bile değil.Babam abimi daha çok sever her ne kadar abimin umrunda olmasa da.Benimle de ne o beni ne ben onu seviyorum.Bana karşı ilgisi de yok sadece magazinlerin önünde birkaç süslü laf.Normalde de o bana hakaret ben ona hakeret.O beni aşağılıyo ben onu."dedim.

"En azından abin var, deden var seni önemsiyolar en azından"

Gözyaşlarımı silip "Tamam hadi sen anlat ben anlattım.Normalde kimseye anlatmam,ağlamam bile."dedim.

"Ben de yok bişey."dedi.

"Nasıl yani."dedim.

"Baba mı tanımıyorum.Annemle kız kardeşim vardı onlarda trafik kazasında öldüler."dedi.

"Ben üzgünüm..."dedim.

"Nehire çok benziyorsun.Her hareketin her mimiğin ona benziyor."dedi.Onu neşelendirmek adına.

"O zaman bundan sonra bende senin kardeşinim tabi iyi hissediceksen"dedim.

"Tamam o zaman bende senin ikinci abinim.Bu kıyamı da unutma haa.Senin yerinde olmak isteyen kaç kız var biliyo musun."dedi.

"Hıı bende önüme gelene kardeşlik teklif ediyorum zaten.Hem beni ne doktorlar istedi sen bilmiyosun"dedim.

Ikimizde kahkağa atarken telefonum çaldı.
Arayan Güneşti.Ege telefonun ekranı görümce gözleri bi an parladı.

"Dumannn."Hâla konser bitmemiş sanırım çünkü sesini duyurmak için bağırıyordu.En sonun da sesimizi duyamayınca kapattı.

"Duman konserine mi gitmişler bunlar."dedi Ege.

Bu dediğine kahkağlar içinde "Duman ağağa bana diyo ahahaha"dedim.

Gözleri bi anda pörtledi.Sonra açık saçımı eliyle kaldırıp ensemde ki dövmeye baktı.Ben hâla gülerken o anlamaya çalışıyordu.Kendimi zar zor durdurup.

"Kendisi ben olurum."dedim.

"Oha bunu beklemiyordum.Biz seni ne kadar takip ediyoruz senin haberin var mı?"dedi.

"Hayır.Artık öğrendim"dedim gülerek.

"Eee söylicek misin bizimkilere."dedi.

"Bi şartla"dedim

"Ya ne şartı kızım"dedi.

"Ya sadece Güneşi sevdiğini itiraf etceksin."dememle öksürüklere boğulması bir oldu.

"Oha onu nerden biliyon kızım"dedi.

"Hisler işte.Hem itiraf edersen onun seni sevdiğini söy- lan "diyim ağzımı kapattım.

"O o be- beni mi se- seviyo"dedi.

Kafa sallamamla beni kucağına alıp döndürdü.

"Lan Egee beni değil Güneşe sarılcan yürü git yanına kızın."dedim ve yanaklarımdan öpüp "Sen var ya senn Artık Kayadan önce sen geliyon valla"
diyip dışarı çıktı.

Bende Gece gille yatağıma gidip uykuya bıraktık kendimizi.

Yangın MerdiveniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin