14.Bölüm

47 4 8
                                    

O yaşıyordu.Bunca yıl yokluğuna kahrolurken o kızıyla parklarda keyif yapıyormuş.

Çocuğun üstünde ki elimi hemen çekip ayağa kalktım.Kız arkasındaki kaldırımı görmeyip geriye doğru düşünce.Annem gözlerini benden çekip kız düşmeden çocuğunu tuttu.

Kızına ne güzel annelik yapıyordu.En azından bana yaptığı gibi terk etmemiş.

Annem tam bişey dicekken ben sözünü kesip "En azından ikinci kızına annelik yapabiliyorsun.O da bişey."dedim ve Arthurla Aresi alıp yürümeye başladım.Kayada bana ayak uyduruyodu.

"O kadın kimdi?"

"Annem"

"Annen mi? Annen vefat etmemiş miydi?"

"Etmişti yani ben öyle biliyordum 2 dakika öncesine kadar"

Bu gün Kayayı bi şekilde oyalamıştım.
Şimdi de biyolojiğin yanına gidiyorum.Yemek mi ne düzenlemiş.

Eve vardığım da evin içine girdim.Tabi salonda biyolojik annem ve babamı görmeyi beklemiyordum.

Sinir bozucu bi şekilde gülüp "Ooo demek aile yemeği"dedim.

Biyolojik babam "Dalga geçmede otur konuşalım."

Bişey demeden oturdum karşılarına.

"Anneni aldattığımda annen benden ayrılmak istedi bizde siz üzülürsünüz diye böyle bir plan yaptı-"

"Annemi aldatmadan önce de cok iyi bir babaydın ya.Size söylemek istediklerim var.Siz bana ne annelik ne babalık yaptınız.Biyolojik baba... arkadaşlarım babalarıyla ilgili bahsederken beni sesiz bıraktığın için çok sağol.. Biyolojik anne...Sana dicek hiç bişeyim yok bana bize yapamadığın anneliği yeni çocuğuna yapabilmen dileğiyle.Çünkü biliyorum annenin babanın olupta yanında olamama duygusunu..."

"Bundan sonra ne annelik yapın bana ne babalık.Abim bana yetiyor sizin yapamadıklarınızı abim yapıyor bana size gerek yok."Daha fazla uğraşmak istemiyordum.Şu zamana kadar yanımda yoklardı.Bundan sonra olmasalarda olur.

Her ikisinin de yüzünü daha fazla görmek istemdiğim için arkamı dönüp kapıya doğru ilerlemeye başladım.

Ta ki o annemin dediklerini duyana kadar.

"Abin ölüyo kızım.."

Abim ölemezdi.

Gür bir kahkaha atıp "Buna inanmama mı beklemiyosunuzdur umarım."

Babamın sehpahaya attığı dosyaya doğru ilerleyip dosyayı aldım.

Şaka yapmıyorlardı.Abim kan kanseriydi.Abim ölüyordu.

"Abin büyük ihtimalle biliyor.1 hafta önce ağır baş ağrısıyla doktora gitmiş.Ama bu hastalığı ne bize söylemiş ne de tedaviyi kabul etmiş.Doktoru bizimle iletişeme geçti."Ellerim titremeye başlamış gözlerim dolmuştu bile.

Ben hem annesiz hem babasızken abisizde kalamam ki abim benim herşeyim abimsiz olamam ben...


Üzücü bir bölüm daha...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 05, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yangın MerdiveniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin