“Good morning passengers,please fasten your seatbelts,then,remain seated.”
“Ma’am/Sir If there is a problem just call the F.A’s on the side it will gladly assist you.” malawak ang ngiting sabi ko.
Nag-uli ako at tiningnan kung komportable ang bawat isa-isa ito sa tungkulin ng F.A’s,kailangan ay komportable ang mga pasahero.
“Excuse me Miss,Can you please help me put my bag?” pakiusap ng ma-edad ng babae sa akin.
“Oh sure,Madam.” magalang kong ani at inilagay na ang bagahe nya sa overhead bin.
~OVERHEAD BIN- compartment hanged from the ceiling for the passengers hand carried luggage.
“Any problem,Ma’am?”
“Ah wala na,iha.” Aysttt nakakapag-tagalog naman pala si Lola eh haha!
Ipinagpatuloy ko na ang pag-uuli ko...
Sa eroplanong ito ay may kulang-kulang dalawang daan na pasahero habang apat kaming mga F.A’s
Imagine kung pano namin maiaaccomodate yung lahat ng yon? but it's our pleasure to serve the Airlines naman...
Nung nasa ika-walong row na ako ay talagang tumigil pa ako para ngitian si Ate Khar...
Iilan lamang ang ka-close ko sa Airline—isa na rito si Ate Kharylle sa katunayan ay hindi ko naman sya nakasama sa training pero agad ko syang naka-close...
Madali lang naman kasi syang kausap—approachable ika nga,halos lahat naman ng F.A’s ay dapat talagang maging approachable,bawal ang snob pero dahil sa nahihiya pa ako ay kokonti pa lang ang ka-close ko...
“Any problem,Luna?” matamis ang ngiting tanong ni Ate Khar.
“Wala naman Ate Khar,” ngumiti ako para ma-assure sya sa sinasabi ko,“sige na ic-check ko pa yung nasa dulo.” nakangiting tumango na lang si Ate Khar.
Mahalaga rin sa pagiging F.A ang pagiging maalam sa English—matututunan mo naman iyon pag pinagtuunan mo.
Sa ngayon ay allowed pa kaming mag-salita ng Tagalog dahil National flight pa lamang naman ito-isang flight mula Manila tungo sa Cebu at halos puro Pilipino naman ang mga pasahero .
Matagal ko ng pangarap ito-ang maging isang Flight Attendant,isa rin sa kagustuhan ko ang makarating sa Cebu-may internet friend kasi ako roon at naikwento nyang maganda at maraming magagalaan sa Cebu.Isa pa ay madalas na mag-punta o mag-concert ang mga Koreano roon-sana Makita ko ang Exo roon-minsan na kasi silang pumunta sa Cebu.
Dumiretso na ako sa dulong bahagi ng eroplano...
Siniguro kong maayos ang mga pasahero kailangan naming silang mailapag ng ligtas at maayos- Safety first!
Nakita ko naman na maayos sila-wala namang kakaiba o dapat ikabahala...
Paglagpas ko sa last row ay papalapit na ako sa banyo ...
Titingnan ko kung malinis ang banyo kahit hindi ko naman na toka iyon
Pag-bukas ng pinto ay makikita mo pa lang ang hile-hilerang banyo pinasadya na medyo ramihan iyon dahil hindi maiiwasan ang tawag ng kalikasan...
Pag-pasok ko pa lang ay kita na ang kalinisan nito...
"Hmmm…malinis naman pala.."
Isasara ko na sana ang pinto pero---
"Hmmm..mmm...ahmm"
Kinilabutan ako-nagsitaasan ang balahibo ko
t-teka a-ano yon? m-may mumu ba rito?
Hala,baka may nagmumultong pasahero rito!? sigaw ko sa isip ko.
“Hala,hindi pwede iyon!” Napatakip ako sa bibig ko.
Baka wala syang passport!? Bawal ‘yon!
Lumapit pa ako sa pinto ...
Nakita kong vacant ang naka-lagay sa pinto-ibig sabihin ay maaring pumasok roon at walang tao roon.
Kahit pa alam kong may pagka-bingi ako ay alam kong sa loob nito nang-gagaling ang tunog…
H-hindi kaya may multo talaga rito?
Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan...
*screech
“M-mama ko!” Mangiyak ngiyak kong sigaw sa isip ko.
“M-mama sana walang multo rito”
Tuluyan nang bumukas ang pinto---
AY JUSMIYO!----
BINABASA MO ANG
My Submissive F.A
DiversosLuna Wrights is an aspiring Flight Attendant,back then.She is aiming to be it. Four years later,Ipinagpapasalamat nya sa Diyos na hindi sya na-reject ng Airline. Now,will Luna fly with her dreams or her dreams will fly away?
