Bizim Filmimiz

BF/2

Hani bazı anlar olur şoka girdiğiniz.

Diliniz tutulur ve tüm bedeniniz uyuşur, donup kalırsınız kısaca.

Şu an tam da bu durumdayım. Ne eksik ne fazla.

Çünkü kapının arkasındaki kişi Sanem'in annesi Gülsu Teyze'den başkası değildi.Ne geçmesi için yol verebildim ne de başka bir şey yapabildim. Yalnızca öyle durmakla yetindim.

Ona uzun süredir boş gözlerle baktığımdan olacak beni kenara ittirdi ve kendisi içeriye girdi. Bir süre daha öyle durduktan sonra Sanem'in çığlığıyla ancak kendime gelebildim ve kapıyı kapatıp hızlıca içeri geçtim.

Kızların oturduğu koltuğun yanına yaslandım ve olacakları izlemeye başladım.Bir patlamış mısır  olsa fena olmazdı aslında şimdi.

Sanem hala şokta olacak ki ilk Gülsu Teyze konuştu. E şokta olması normaldi tabii. Çünkü Gülsu Teyze Ankara'da yaşıyordu bizse yaklaşık 3 yıldır burada -Samsun'da-yaşıyorduk. Bir sorun oldu mu telefon açar konuşurlardı. Yani buraya neden geldiğini henüz ben de çözememiştim.

"Sanem." dedi Gülsu Teyze hesap sorarcasına.

Sanem önce boğazını temizledi ve yutkunarak cevap verdi.

"Anne."

"Sanem ben senin nerede olduğunu polislerden mi öğreneceğim kızım ? Karakolda olduğunu duyunca aklımdan bin bir türlü şey geçti."

 Şimdi anladım. Sanem 18 yaşından küçük olduğu için ailesine haber verilmişti ve bunu duyan Gülsu Teyze de ilk uçakla yanımıza gellmişti.Gerçekten harika(!)

"Anne sakin ol adam öldürmedim. İfade verdik sadece. Öyle değil mi kızlar ?" dedi Sanem bakışlarını bize çevirerek. O bakışların altındaki yardım isteğini gördüğümden hemen söze atladım.

"Evet! Evet Gülsu Teyzeciğim. Sanem doğru söylüyor, ifade verdik sadece. Biz yeni okulumuzu görmeye gidiyorduk, o sırada karşımıza hırsız çıktı. Daha doğrusu birisinden kaçıyordu.Ama merak etme biz hiç onu yakalamaya falan çalışmadık.Hemen polise ihbar ettik. En son polisler onu yakalamaya çalışıyordu ama yakalayabildi mi bilmiyorum. Hırsızı en son görenlerde biz olduğumuz için polis bizden ifadelerimizi vermemizi istedi. Yani biz-" derken elini kaldırarak sözümü kesti Gülsu Teyze.

"Tamam kızım, anladım ben seni. Sana güvenim sonsuz zaten. Ben şu küçük cadıdan beklerim her şeyi."

"Aşk olsun anne ben kim başına iş açmak kim ?" dedi Sanem gözlerini büyüterek.

"Sanem sen durduk yere bile başına bela alırsın." dedim gülerek ve Sanem'in öldürücü bakışlarının hedefi oldum. Sonra kırdığım potu farkettim ve hemen ekledim.

 "Yani bela seni bulur demek istedim."

Gülsu Teyze bana şüpheli bir bakış attıysada hemen sonra gülümsedi ve önüne dönüp Sanem'e sarıldı. 

"Kızım bak, küçük bir olay bile olduğunda ilk bana haber veriyorsun.Tamam mı?"

"Tamam annee." diyerek ofladı Sanem ve devam etti.

"Ama sende bir daha bana haber vermeden ilk uçağa atlayıp buraya gelme. Küçük değilim ben artık. Bazı şeyleri kendimde halledebliyorum."

Gülsu Teyze onun bu haline güldü ve bize döndü.

"Kızlar benim hemen eve dönmem gerek. Biliyorsunuz evde bu küçük cadı gibi yaramaz oğlan var bir de." Aklına Sanem'in kardeşi Mete gelmiş olacak ki bi an gülümsedi Gülsu Teyze.