7. Bölüm

33 9 9
                                    

Bırakma beni Güneş lütfen dedikten sonra hüngür hüngür ağlamaya başladım. Gözyaşlarım düşerken Güneşin eline azından bir cümle çıktı,

-seninle çıkarım seni seviyorum Rüzgar -

Sonra beni dışarı aldılar. Ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu dışarı çıkınca Doruğu tekrar köşeye çektim

-bana bak Doruk kafasızı oğlum salakmısın kızın moralini yüksek tutmak içindi -

-yani öyle bişey yokmu -

-çok salaksın var tabiki şuandan itibaren sevgilime yaklaşma defol burdan tamammmı? -

- ne ne diyorsun sen bak kötü olur -

- yürü hadi bir daha görmiyim seni bayy -

Dedim ve yoğun bakımın önüne geçtim Güneş  daha iyi olmuş ve uyanmıştı birazdan normal odaya alacaklardı her şey düzeliyordu ve artık sevgilim vardı o kadar mutluyum ki. Normal odaya geçmeden dışarı çıkıp bir tane takıcı bulmaya gittim aradığım şeyi bulup geldim. Geldiğimde normal odaya alıyorlardı. Cihan yanıma geldi,

-neredeydin seni arıyordu gözleri Güneşin -

- geldim ona bir hediye aldım -

- wawww ne aldın bakalım -

- görürsün -

-iyi bakalım hadi gidelim odaya geçirdiler. -

Odaya geçtik Güneşin yanında sandalyede abisi vardı yanındaki koltuğa geçtik 1 gün kalacaktı neyse ki. Sonrada benim evime almayı düşünüyorum çünki iyi bakılması gerekiyor tabi abisi izin verirse. Güneş beni görünce elini uzattı ben abisine bakınca abisi cihana kaç göz yaptı ve dışarı çıktılar. Güneşin elini tuttum.

-güneşim nasılsın-

-iyiyim sen-

- sen iyiysen sorun yok birtanem. Güneş? -

-efendim Rüzgarım -

-nasıl oldu? -

-ne nasıl oldu? -

-ormana nasıl gittin o kadar uzağa nasıl gittin? -

-koştum sadece sonra durup baktım ormandayım sonra dolaştıktan sonra hatırlamıyorum. Gözlerimi açtığımda karanlığa hapis olmuştum çok korktum ve çok üşüdüm -

- eeee tabi öyle giyinirsen öyle olur bir daha öyle giyinmek yok -

- Allah Allah kim diyormuş -

- sevgilin diyormuş vallaa-

- hmm kimmişki o -

-bilmem ki kraliçem -

- ama sen hep böyle dersen alışırım valla ben -

-alış bende hep derim -

- bıkarsın yaa -

-senden bıkmak dünyadaki en zor şey -

-aaaa yeter bu kadar cilveleşme - kapıya döndük Gece oradaydı benle Güneş kızarmıştık sonra Gece

-şaka şaka ama bende özledim kardeşimi -

- valla ben de  yengemi özledim -

-ne yengesi lan - Dedi Gece
Benle güneş gülerken konuyu açıcaktım.

-Gece abi ben bişey dicektim-

- de Rüzgar - iç sesim "bişeyyy " dedi buna gülünce herkes anlamaz bakışlarla bana baktı

Bir Umut~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin