Lay Your Head On Me | Drarry

tumblr mugglelar içindir

Draco gerilerek ekrana baktı. Büyücüweb karanlık bir yerdi. Yani en azından onun için. Çoğu şeyden korkmuyordu ama birinin hesabını bulması düşüncesi bile onu gererdi. Anne ve babası duyarsa n'olurdu? İçindeki bütün duyguları burada yaşıyordu. Kendi olabiliyordu. Sahte isimler, sahte arkadaşlar ama gerçek biri olmak... Draco hep gerçek biri olmak isterdi.
Şu an odasından çıkmasını gerektiren bir sebep yoktu. Koca malikanede zaten tek başına gibi hissediyordu. Hogwarts çok uzaktı... Bunları düşünürken bilgisayarını açtı. Gördüğü bir e-posta onu şaşırttı.

Kimden: korkakpelerin87@...
Kime: yeşilgökkuşağı01@...

Selam,
Bu e-postayı 80. kere yazıyorum tanrım! Kendimi sana bunu yazarken sapık gibi hissediyorum. Ve belkide hiç sana ulaşmaz ama eğer bunu okuyorsan olan olmuştur. Sadece paylaştığın şeyler bu kadar ve cesur olman beni çok etkiledi. Belki benimle arkadaş olabilirsin diye düşündüm. Çünkü gerçekten şu ara bir arkadaşa ihtiyacım var. Beni pek düşünen insanlarla yaşadığım söylenemez :/.

Ben korkak. Böyle diyince garip durdu farkındayım ama bana böyle seslen. Anonim olalım. Çünkü birbirimizi tanımıyoruz ve şu an bir seri katile yazıyor olabilirim veya ben bir seri katil olabilirim. Ve ya bunu attığımda Azkaban'dan kaçış planları yapıyor olabilirsin ve en önemlisi bu sana asla ama asla ulaşmayabilir ama yine de ben korkak. Ailemle yakın değilim. 16 yaşındayım. Başımda sürekli belalar var. Ve evet eşcinselim. Bunu söylemekten hayatımda hiçbir şeyden korkmadığım kadar çok korkuyorum. Yani sana değil insanlara. Bana bakış açılarının değişmesinden, benden büyük şeyler bekleyen insanları yüz üstü bırakmaktan...
Sana ne diye seslenmeliyim bilmiyorum. Benle konuşmak ister misin bilmiyorum. Ve bunları sürekli söylediğimin farkındayım. Normalde de çok konuşurum:))
Seni rahatsız ettiğim için özür dilerim. Umarım bu güzel yaz aylarını değerlendirebiliyorsundur. Bu ne alakaydı hiçbir fikrim yok ama neyse.

Sevgiler
Korkak

Draco okuduğu e-posta karşısında dona kaldı. Dudaklarının kenarları hafifçe kıvrıldı. Uzun zamandır gülümsememiş bedeni nasıl tepki vereceğini bilemiyordu.
Artık yalnız değildi. Belkide gerçekten arkadaş olurlardı. İçindeki sonsuz karanlığı paylaşabilirdi Korkak'la belki. Bunlar aklından geçerken yerinde duramıyordu. Şaka gibiydi. Draco hiç beklemediği anda vurulmuştu. Hemen cevap yazmaya başlamalıydı. Onu bekletip kaçırmamalıydı. Kim olduğu umrunda değildi. Kendini özel hissetmişti. Kendini kendi gibi hissetmişti.

.

Bu batağa yine düştüm hayırlısı