Lay Your Head On Me | Drarry

antidepresan mugglelar içindir

Harry gönder tuşuna basarken çok çekinmişti. Bu normaldi. O kadar utanmış ve kendine saklamak istemişti ki gerçeği, herkesin yatmasını beklemişti. Küçücük yerde daha da yalnız hissetmek, daha çok onun yeri dönüş yapması umudunu tatmak istemişti. Harry korkuyordu ama hayatı yeteri kadar saçmaydı ona göre.
Umudu başka yerde bulmak, aşık olmak istiyordu. 16 yaşında hiç aşık olmamış bir çocuk...
E-postayı atalı bir gün geçmişti. Yatağında yatıyordu. Büyücüweb, onun e-posta adresini bulup yazdıktan sonra artık girilmez bir hale gelmeye  başlamıştı. O sırada ekranın köşesinde bir şeyler belirdi.

[Açılmamış bir e-posta]

Harry şaşkınlıkla gelen bildirime tıkladı.

Kimden: yeşilgökkuşağı01@...
Kime: korkakpelerin87@...

Merhaba,
Yazdığın için teşekkür ederim ve emin ol rahatsız olmadım. Aksine günüm sayende iyi geçti. Daha erken cevap vermek isterdim fakat uzun bir süre şokta kaldım. Özür dilerim.
İlk öncelikle kendine korkak deme lütfen. Bana yazarak benim kadar hatta benden de cesur olduğunu gösterdin.
İkinci olarak hayır Azkaban'da değilim ve seri katil de değilim [Umarım sen de değilsindir!]

Sana kendimi anlatmalıyım gibi hissediyorum. Ama bir yandan beni tanıdığını biliyorum. Yani sosyal medya ne kadar tanıtabilirse o kadar tanıyorsun ama.
Sana ne diye hitap edeceğimi seçemedim. Korkak değilsin yeniden söylüyorum. Bu yüzden Cesur demeliyim belkide sana.
Cesur... Sen ise bana Gümüş de. Neden bilmiyorum. İçimden öyle geliyor. Düşününce belkide ailemin benim hakkımda bildiği tek doğru şey olduğu içindir.
-Gümüş kadar parlak ama altın olamayacak kadar ucuzum.-
Neyse bunu geçelim. Ben de 16yım.
Yalnızlığını anlıyorum. Kocaman bir evde bende yapayalnızım. Fiziksel olarak değil belki ama...
Kimseyle konuşmak beni bu yalnızlıktan çekip alamıyordu. Sen yazınca içimdeki bir şeyler daha az yalnız hissetti. Teşekkür ederim. En son ne zaman tebessüm ettiğimi hatırlamıyordum. Bu iyi geldi.

Cesur, konuşacak konuyu seçemiyorum. Kusuruma bakma geveleyip duruyorum. Utandım sanırım. Kapılar kapalıyken utanabiliyorum sadece.
Çünkü Gümüşler utanmaz.
Gümüşler utandırır.
Gümüşler dik durmak zorundadır.
Gümüşler bir adım hep önde olmak zorundadır. Bana soran olmadı bunu. Bana fikrim hiç sorulmadı. Biraz susmalıyım sanırım.
Peki sen Cesur? Utanmak senin için nasıl bir duygu? Olmak zorunda olduğun şeyler var mı?

Umarım herhangi ruh hastalığına kapılıp kendi kendime e-posta atmıyorumdur şu an ve gerçekten varsındır.
Sevgiler
Gümüş

Harry şaşkınlıkla ekrana bakakalmıştı. Artık bir arkadaşı vardı. Kocaman gözleri parladı. Derin bir nefes verdi. Gümüş'ün acısını hissedebiliyordu. Acısına iyi gelmek yaralarını sarmak istiyordu. Gümüş'le birbirlerine iyi geleceklerine emindi. İçi bunaltıcı yaz havasında biraz ferahladı. Ona cevap yazmaya başladı.

.
Draco kadar depresifim nedendir bilinmez