Lay Your Head On Me | Drarry

uyku ilaçları mugglelar içindir

Harry mutsuzdu. Enişte ve teyzesinin ona yaptıkları zulümleri artırmış olmaları yetmiyormuş gibi, Gümüş onunla konuşmuyordu.
Yanlış bir şey yapmıştı, bundan emindi!
Geceleri uyuyamadığında tekrar tekrar yazdığı e-postaları okuyor, her kelimeye farklı anlam yükleyip empati kurmaya çalışıyordu.
Ama elinde kocaman bir sıfır vardı.
Sorun neydi?

Ekran parladı.
Harry panikle okumaya başladı.

Kimden: yeşilgökkuşağı01@...
Kime: korkakpelerin87@...

Sevgili Cesur,
Sana yazmadığım için özür dilemekle başlamalıyım. Seni ne kadar özlediğimi anlatamam!
Şu aralar her şey kötü ilerliyor.
Biliyorum bu asla bir bahane değil ve içinden "KAPA ÇENENİ AHMAK, HERKESİN SORUNLARI VAR!" diyorsun.
Gerçekten özür dilerim.
Senin de başında bir sürü dert varken asla kendi sorunlarımla meşgul etmek istemedim.

Cesur, çok güzelsin.
Yani iç olarak.
Ben asla ama asla senin kadar temiz kalpli birini çevremde görmedim.
En ufak bir hata yapmamışken özür dilemen, beni üzdüğünden endişelenmen...
-Yanımda olsan sarılırdım.-

Bana senin hakkında söylediklerimin doğru olup olmadığını sormuşsun. Elbette doğru.
Şu, tam olarak sana içimi dökemediğim, günlerde seni fazlasıyla düşündüm ve düşünmeye devam ediyorum Cesur.
Ayrıca, bu özel durum haricinde, genel olarak yazmanı beklemekle geçiyor zamanım.
-İyi ki böyle geçiriyor.-

Sana bir hatıramı anlatayım.
Benden bunu istemişsin, seni asla kıramam :)
Hmm...
Şey...
Babamın nefret ettiği bir aile var.
-Bir sürü var gerçi. Babam sevgi dolu birisi değil pek.-
Bana onları hep varoş ve kötü olarak tanımlardı.
Karşılaştığımızda da ona haklı olduğunu söylememi isterdi.
Peki ben dediğini yapar mıydım?
Evet...
Çünkü kıskanırdım.
Hep beraber olmalarını, birlikteyken kahkaha atmalarını, eğlenmelerini... Her şeylerini...
Tamam bizden kötü olabilirdi durumları ama arkadaşları bile ailedendi.
Benimkiler ise arkadaşlarımın domuz olduğunu düşünüyor. 

Bunun hakkında nasıl hissettiğimi bilmiyorum.
Keşke daha farklı bir ailem olsaydı.
Böyle şeyler düşünmek tek beni mi yoruyor?

Cesur'um, bazen kaçmak için, kurtulmak için saatlerce plan yapıyorum.
Burası, odam, ruhu emilmiş bir varlıktan farksız.
Soğuk, karanlık.
Özlemek bile benden kaçıyor artık.
Bu çok fazla....

Ben normal şartlar altında sevgimi gösteremem.
Çünkü bunu yaparken hata yapıp birini kırmaktan korkuyorum.
Bana sevgi göstermeyi öğretir misin?

Biliyorum, bu kurallarımıza aykırı ama seni merak etmek beni öldürüyor.
Her ne kadar tanıdığında beni asla kabul etmeyeceğini ve benimle konuşmayacağını bilsem bile bazen bu anonimliği bitiresim geliyor.
Bana kendinle alakalı minik bir ipucu verir misin?
Emin ol seni bulamam ve çenemi kapalı tutarım.
-Yani bir süre.-

Yeniden özür diliyorum.
Açıklamayı hak ediyordun ve ben yeni yapıyorum. Bana kızarsan tamamen anlarım.
Umarım konuşmayı kesmezsin ama öyle yaparsan onu da anlarım.
Neyse...
Bana bir ipucu vermek dışında, sen de hatıranı anlat lütfen. Belki bunları birlikte yazarsın.
Asla zorunda değilsin ama merak ediyorum.

Tekrardan özür dilerim
Sevgiler
Gümüş

Harry hafiflediğini hissetti.
Artık sorun o değildi. Bunu biliyordu.
Olsa da özür dilemeye hazırdı. Bunu da yapmıştı.
Gümüş'ün aile ortamını merak etti.
Ama yine de bunu düşünmek istemedi.
Şuna odaklandı:
Gümüş kuralları çiğnemek istemişti.
Harry sırıttı.
Bu ne demekti?
Yapmalı mıydı?
Bilmiyordu, sabah cevaplamak üzere ekranı kapatıp gözlerini yumdu.

.
Uzun zaman sonra böyle shitty bişiy yazdım
ʅ（◞‿◟）ʃ