KARTANESİ

Bölüm 2 :

Aradan bir hafta geçmişti ve aramızdan su sızmıyordu çok iyi konuşuyorduk neredeyse her gün birlikteydik okul çıkışları beraber cafeye oturup saatlerce dertleşiyorduk. Bu arada kar yağışı durmuştu neredeyse bir haftadır yağmıyordu eski soğukluğunu hiç yitirmemişti . Hafta sonu için birbirimize söz vermiştik buluşup sadece ikimiz bi yerlere gidecektik aklımda birşeyler vardı onun elini tutacaktım . Cuma akşamı mesaj attım yarın buluşacağız dimi diye tabii ki demişti bense meydanda onu bekleyeceğimi söylemiştim . Cuma gecesi erken yatmıştım sabah erken kalkmam lazımdı . Sabah kalktığımda ise aşırı enerjiktim sanki yeniden doğmuş gibiydim kahvaltı edip saat 12 gibi çıkmıştım . Meydana vardığımda ise bekliyorum diye mesaj atmıştım . Tam beş dakika sonra yanımda belirdi gözlerime inanamadım yine iki dakka öyle bakıştık ve bana " sürekli bakisacak mıyız " diye sordu ve bende güldüm. Tam o sırada kar yağmaya başlamıştı kafamıza düşen kar taneleri daha farklı bir ortam yaratmıştı sanki bugünü bekliyordu yağmak için kar hızlandığında biz bir kafede oturmuş sohbet ediyorduk gözlerimi alamıyordum ondan adeda tutulmuş gibiydim . Biraz kafede oturup dışarı çıktık ve tüm cesaretimi toplayıp elini tuttum ve bana bir kere baktı ve günde aslında çok utanmıştım ama çok seviyordum havada yağan kar , yanımda duran elif adeta bir mucize gibiydi sanki o gün içime bir şey doğmuştu o günden belliydi sanki biraz daha ilerledikten sonra onu eve bıraktım ve tam giderken ona sevdiğimi söyledim oda " bende seni seviyorum " demişti adeta bu anları kafama kadar kazanmıştım kar tanesi benim için artık uğurlu bir şeydi.