Mythical War Chronicles: A Door To Past 1

CHAPTER 5 - We'll meet again

Someone's POV

"Ohhh, nice entrance my Lord, I didn't saw you" Kraeus said then smirk.

"What do you think your doing Kraeus?" I ask him seriously.

"Nothing hahaha, I'm just wandering here, naghahanap rin ako ng pagkain ko" he answered then turn his back on me.

"Wandering huh? Hindi ko alam na naghahanap ka pala ng reyna mo, you know what? Try finding somewhere else, wag dito" inis na sabi ko sa kanya.

Alam naman nyang ayokong may uma agaw sa pag aari ko.

"Why not here? Eh nandito ang nararapat na maging reyna ko? Hindi ko rin alam na tsismoso ka pala, nakikinig ka sa usapan ng may usapan" he said.

'Hes pissing me!'

'Bakit ba kasi hindi ko nalang patayin to eh!'

*sigh*

I clenched my fist then start walking towards him.

Tinignan ko ang paligid.

Wala ng iba.

Umalis na ang mga kasama nya.

Wala ring ibang tao sa paligid.

Kami nalang ang naiwan.

*sigh*

'Buti nalang'

"Hindi pwede ang isang nilalang na kagaya mo dito, what if they saw you?! Eating human flesh and drinking human blood? A ghoul like you doesn't belong here kaya umalis ka na" sabi ko sa kanya.

Hinawakan ko sya sa balikat at iniharap sakin.

'And guess what?!'

'Hes laughing!'

'Hindi naman ako nagpapatawa'

'Im totally serious'

"And you think you aren't one of us? Tsss.....you are, it runs in our blood my Lord, you're like us, hindi ka lang puro katulad ko, but you are worst than me. Ako eto lang naghahanap ng taong kakainin para mabuhay, kung wala ako, wala na ang buong Ghrouvanz, ang kumain lang naman ng tao ang makakabuhay samin eh. Not like your clan, you can eat same as humans, kahit may dugong ghoul ka kaya mo paring mag survive sa pagkain ng tao, but-----" he paused.

Tinanggal nya ang kamay ko na nakahawak sa balikat nya at saka lumayo sakin.

Tinignan nya ako sa mata saka sya nagtuloy sa pag sasalita.

"But, a ghoul, demon, vampire and werewolf like you, killed many people as i am, kayo ang dahilan kung bakit nagkakagulo ang lahat, sinisisi kami ng maraming tao dahil sa katulad mo, ang akala nila kami ang pumapatay tuwing full moon, akala rin nila, kami ang kumukuha sa mga namatay na, but we are not, kase kayo yun, kayo ang madalas na pumapatay kesa samin" he said seriously.

'Well thats true, pero wala syang karapatan na lahatin ang lahi namin'

"You're wrong, hindi lahat ng kalahi ko ang pumapatay ng tao, wala akong paki alam kung mas marami kaming napatay, ang sakin lang, ayokong may makakakita na tao sa kahit sino man sa mga kagaya natin na kumakain ng tao, thats what i meant, bakit ba lagi mo nalang sinasabi yan?" Pagpapaliwanag ko sa kanya.

"Sorry if i misunderstood pero hindi parin ako makikinig sayo" he said then
.
.
.
.
.
"Aahh! What the hell!" 'Fuck this! Muntik nakong mamatay kung hindi ko napansin agad yun!'