Bu acıya dayanamıyorum.
Sürekli içimde biriktiriyorum.
Anlatabileceğim bir arkadaşım, bir ailem bile yok.
Ve nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.
İnsanların bakışları bana samimiyetsiz geliyor.
Rahatsız ediyor.
Evdeki kavgalar bitmiyor.
Hergün katlanarak artıyor.
Kendimi cam kırıkları gibi hissediyorum.
Toplamaya çalıştıkça ellerime batıyor.
Kanatıyor...
Ufacık bir ışık beni bu karanlıktan kurtarabilir.
Ama hayata dair bu yönde umudum yok.
Gitgide dibe batarken beni o batakliktan kurtaracak birisi yok...
31/01/2016
~Esila~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Kızın İntihar Günlüğü
Teen FictionBir genç kızın hissettiği ve kimseye anlatmaya cesaret edemediği şeyler...