Still you, Jake

12

Violet.

Lalabas sana ako ng kwarto ko nang masalubong ko si Alex sa harap ng kwarto ko seryoso itong nakatingin sakin kaya natawa lang ako. ewan nakakatawa kase yung muka niya aga aga ganiyan yung muka hahaha

"What?" Natatawa kong tanong napabuntong hininga lang ito at agad inayos ang salamin niya

"Hatid na kita" Sagot niya taka naman akong tumingin sakaniya. wait may sakit ba to? samantalang hindi naman siya ganiyan sakin hindi siya lagi nag piprisinta na ihatid ako sa school

"Come on! I'm not busy right now. so magpasalamat ka nalang na nagprisinta akong ihatid ka ngayon" sagot niya ulit tinarayan ko lang siya sabay tango

"Oo na. ako pa talaga mag papasalamat ah" saad ko at agad siya nilagpasan at tuluyan nang bumaba. naabutan ko naman sila mom and dad na nakaupo sa sofa habang may kaniya kaniya silang abala sa mga ginagawa nila

"Mom,Dad i have to go" Paalam mo at hinalikan sila sa pisngi. di man lang sumagot tong dalawang to palibhasa sobrang busy nanaman nila nako bahala sila hahaha

Agad naman ako lumabas ng bahay naabutan ko si Alex na nakasandal sa kotse niya kaya agad ako lumapit sakaniya. napatigil naman siya sa pag-ikot ng susi niya sa daliri niya at napatingin sakin

"Let's go" aya ko napaayos naman siya ng tayo. agad ko naman binuksan yung pintuan ng kotse at sumakay. by the way dapat si Jake ang magsusundo sakin ngayon kaso hindi kase siya nag reply sa mga text ko kagabi pa

Nakakainis lang! ni dm's ko sakaniya sa ig and Twitter hindi siya nag rereply. may problema ba? or baka may nagawa akong mali para hindi siya mag reply sa mga messages ko

"Sure ka na ba doon sa lalaking yun?" napatingin ako kay Alex busy itong nagmamaneho kaya napangiti ako ng kaunti sabay tingin sa bintana

"Actually... I really like him and why not? tingin ko naman na seryoso siya sa'kin dahil hindi siya nabigo na hindi ako pasayahin lagi niya sakin ginagawa yun pinaramdam niya sa'kin na hindi ako nag iisa at deserve akong mahalin" Ani ko. alam kong wala pa kaming label ni Jake pero yung nga ginagawa namin parang may label pero wala naman talaga

Hindi ko alam bakit wala parin hanggang ngayon at ayoko rin naman mag first move about doon. kaya siguro hanggang ngayon wala parin. oo gusto ko ulit sumugal lalo na alam ko sa sarili ko na nagawa ko na maging ok sa nakaraan ko and i think this is the right time

"What about Denzel?" Napatingin ulit ako kay Alex. naalala ko si Denzel paano nga siya? aaminin ko nakalimutan ko siya sa tuwing kasama ko si Jake alam kong mali ako doon dahil nangako ako na hindi ko siya papalitan man dahil sabi ko mahal ko siya

Pero sa tuwing kasama ko si Jake nakakalimutan kong mahal ko si Denzel. at yun naman ang gusto ko na makawala sa nakaraan ko at makamove on kay Denzel at nagagawa ko na siya ngayon pero bakit ganon? parang mali na ewan hindi ko alam!

"You know, it's time to move on, and you know what, I realize I have to forgive myself and forget my past. and I know Denzel understands me. Bakit ginaw ako to" sagot ko. agad naman huminto ang sasakyan dahil nandito na kami sa school agad naman tumingin sakin si Alex at niyakap ako

"I'm just here for you, no matter what, okay? and I'm so very happy because you did it." rinig kong bulong niya napangiti lang ako ay niyakap siyang mahigpit.

"Thankyou Alex" sagot ko agad naman siya humarap sa'kin at ningitian ako. nag paalam na ako sakaniya na papasok na ako sa school kaya agad ako bumaba ng kotse at tuluyang pumasok sa school

Alam kong naiintindihan ako ni Denzel. hindi ko to ginagawa para tuluyan siyang kalimutan naging mahalaga sakin si Denzel at naging parte siya ng buhay ko noon. at ngayon bubuksan ko ulit ang puso ko para kay Jake dahil alam ko na masaya ako