4.
Today is Friday and its our family day celebration here in Academy and I'm now waiting for mom to come.
I'm not sure yet if she could come but wish she will.
I'm waiting for her 30 minutes now and the program will start after five minutes but mom is not already here.
I'm trying to call her but she's not answering my call.
I decided to call her again but she's not answering. Her phone just keep ringing.
After a minute I heard the emcee of this program says that the we will start after 2 minutes so we should be in open auditorium now.
I look at the school gate for the last time but there's no mom so I decided to go to the open auditorium alone.
"Aly where's your mom and Dad?" Kyle asked. He's one of my classmates
"I think di sila makakapunta? They're too busy managing our business and they have a business meeting today" I said with a sad emotion with my face
"sayang hindi mo ma eenjoy 'tong program" malaungkotn na sabi nya kaya tumingin ako sa taas para mapigilan kong tumulo ang mga luha ko.
"Kyle Anak let's go! The program will start!" sigaw ng isang babaeng nasa mid 40's mommy nya siguro
"Iwan muna kita Aly sasali lang kami sa mga activities" nakangiting sabi nya saka tinapik ang balikat ko.
Pag talikod! nya'y di ko na napigilan pa ang pag patak ng luha ko.
Naiinggit ako kasi yung parents ni Anitha nakarating kahit busy sa business ay nabibigyan nya parin ng oras ang mga anak nya.
Yung mommy ni Kyle nakarating den kahit na nabanggit sakin ni Kyle na may meeting daw sana ang mommy nya sa bacolod pero pina cancel daw yung ng Mom nya para lang masamahan sha.
Mahirap ba sa parents kong I cancel muna yung ginagawa nila para sakin? Mahirap ba talagang kahit half day lang ng araw nila ibigay muna nila sakin? Lagi nalang kasing ganto. Akala ko this year makakasama ko na sila sa ganitong occasion sa school pero hindi pala.
Imbis na dumiretso sa open auditorium para makisali sa activities ay lumabas ako ng school. Anong gagawin ko dun maiinggit lang ako sa mga studyanteng may kasamang magulang.
Dumiretso ako sa malapit sa Mall dito sa school at pumunta sa isang Ice cream parlor para bumili ng Cookies and cream na ice cream.
Everytime na malungkot ako at may problema ice cream ang nag papakalma sakin. Its more like ice cream is my bestfriend because I don't have one. Mapakla akong tumawa sa isiping yun.
I don't have best friend nor friend tsk.
Nang makarating ako sa counter ay inorder ko na ang ice cream na gusto ko at naupo doon sa mga nakahilerang bench sa labas ng ice cream parlor.
Tahimik lang akong kumakain ng may mapansin akong isang pares ng sapatos sa harapan ko at pag angat ko ng tingin ay nakangiti sakin ang isang lalake kaya napakunot ang noo ko
"Hi Aly!" nakangiti nyang sabi
"Do I know you?" medyo mataray kong tanong
"Ouch! It's me Tyson! Tyson Pangilinan"
Nanlaki ang mata ko at napatayo sa kinauupuan "omo Tyson!! Pano mo ko nakilala? I mean sa picture mo lang nakita ang mukha ko tapos nakayuko pa ko kanina"
"actually kanina pa kita nakita sa look biting ice cream parlor and namukaan kita kaya ayun sinundan kita dito hanggang sa labas to confirmed Kung ikaw nga ba yan and I'm right its you!" mahaba nyang sabi
YOU ARE READING
I found love in RPW
Fanfictionmarami sa atin ay gustong tumakas sa reality kaya naisipan nating gumawa ng paraan para matakasan Ito. Iba iba tayo ng way sa pag takas ng reality, yung iba nagbabasa ng libro at sumusulat ng kwento pero ako ang ginawa kong paraan para matakasan a...