hüzün, sadece kitaplarda altı çizilmiş cümlelere hapsolurdu sanki her gözlerine baktığımda. gözlerin ise baharın gelişine benzerdi ama sen bir daha hiçbir baharda gelmeyecek gibi gittin. anlatmak için her kelime biraz eksik kaldı bu acıyı ilk tattığımda. günler geçtikçe öğrendim ki ben hüznü de acıyı da yanlış anlamıştım bunca zaman. hiç gitmeyecekmişsin gibi, koskoca bahar kışın gelmesini bekledim gözlerine bakıp ısınmak için. ne zaman değse bakışlarım o minik parıltılara yazı yaşardım, dünyaya kış gelse bana gelmez sanardım. gelmez sandığım o kışı ise her adım attığında yaşadım bir yaz günü. umarım dedim, bu kış çok çabuk biter. içimde bir yerlerde her şey buz tutmuştu, hissediyordum. ve hüzün o an düşüp dizini yaralamaktan, en sevdiğin dizinin bölümünü kaçırmaktan, bardağındaki sıcak içeceğini unuttuğunu fark ettiğin andan, çok güzel giyindiğin bir günde yağmurun aniden bastırmasından, yalnız uyumaktan, pencere köşelerinden daha fazlasıydı. keşke dedim, bir bahar da acısız geçse. bir bahar istedim o an sadece, öyle bir bahar ki acı mümkün olmasın. keşke dedim, bir yazın sonunda da kalbimde her şey umudunu kaybetmese. ''bu sonbahara planlarım var eğer kalacaksan. sonbahar da bitsin, kışa planlarım var. sıradan şeyler ama yine de şaşırırsın ilk kez istiyorum yapmayı böyle şeyleri. ıslandığımız yaz yağmurlarına benzemez hiçbiri, çok daha güzeller. sonbahara kalacağını söyle, yaşayamadığımız mevsimleri yaşarız. senin için yeni mevsimler üretirim gülüşlerinden. olmaz mı? eğer gidersen, anlamı kalmaz hiçbir şeyin. bekleyişlerin.''sonu getirilemeyen cümleler olur ya. hüzün böyle bir şeydi. yazılamayan şiirler, başı sonu olmayan hikayeler gibiydi. parmak uçların buz kesti. siyah saçlarına aniden gece çöktü. dudaklarında bir yolculuğun başlangıcı tebessüm ettin bana. ısındım, kış bitti. yaz geldi. ama kirpiklerin aniden bir yaz yağmurunu getirdi ardından. gidişin, kör olmak gibiydi işte. hüzün, kör olmak gibiydi. kendine bile kör olmak. belki hiçbir şey gerçek değildir ama inan bana, acı gerçek. acı ise mevsim dinlemiyor asla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
senden kalan anılar kütüphanesi
Randomkafam çok karışık ve içimdeki o çiçek öldü çoktan her şeyi anlatacağım eğer dizlerime uzanırsan 'bu bir yaz hikayesi.'