Koşarak çalıştığım yerden çıktım bir daha böyle bir yere gidecekmiydim?
Cevap; evet gidecektim ve yine köpek gibi çalışmaya devam edecektim bu mâruz kaldığım iğrenç durumu unutmaya çalıştım sanki olmamışcasına garson olduğum lokantaya koşturmaya başladım. Koşarken gözlerimden yaşlar süzülüyordu .sonuda lokantanın önüne gelince derin bir nefes verdim ve içeri girdim. Koşarak arka odaya girdim ve üstümü çıkarıp iş kıyafetini giydim tam yarım saat geç kalmıştım umarım bir şey olmaz gözlerimi silip olduğunca ağlamamış gibi olmaya çalıştım odadan mutfağa geçiş yaptım sanırım uygunsuz gi zamandı müdür'ün garip fantazilerinden olan rencide ediyordu.
Müdür: bayan karol ! Mesai saatin başlayalı yarım saat olmuş ! Gözlerimiz yollarda kaldı.
Karol:üzgünüm ünüm efendim ama bir işim çıktı biliyorsunuz tek işim bu değil. "
Müdür: bu bir bahane değil ,ama o işinin tek işin olmasını istemiyorsan müşteriler ile ilgilen ve bu yarım saat maaşından kesilicek .
Karol:hayır, hayır lütfen! "
Müdür: bir daha olursa ama...
Karol:hayır olmayacak ."
Herkes mum gibi olmuştu müdür kapıdan çıktı ben dolmuş gözlerimi hemen sildim ve elime bir defterini alıp
Dışarı çıktım yeni gelen müşterilerin siparişlerini aldım ve ordan mutfağa götürüp müşterilerin önüne koydum .
Saat baya geç olmuştu yarım saat geç kaldığım için 2 saat mesai daha yüklemişti annemi görmem lazımdı ve evde tek olan bir kardeşim vardı. Ama sesimi çıkartamıyordum .
Olan siparişleri mutfağa götürürken telefonum çalmaya başladı siparişleri bırakıp sesiz bir yere geçip telefonu açtım hastaneden arıyorlardı.
Karol: bir sorun mu oldu !?"
Doktor: sakin olun sadece buraya gelmeniz gerkiyor biraz acil müsaitmisiniz acaba ?
Karol;değil..... hemen geliyorum "
Üzerimdeki önlüğü çıkartım ve müdürün odasına kapıya vurarak içeri girdim .
Karol:benim acilen hastaneye gitmem gerekiyor çıkabilirmiyim?"
Müdür: nedenmiş o mesai bitmedi yani çıkarmazsın!
Karol: biraz beni anlayın lütfen hastanede annem yatıyor evde tek başına bir kardeşim var acilen çıkmam gerek lütfen. "
Müdür: yarın daha erken gelmen lazım ama.
Karol:tamam çok teşekürler "
Diyerek odadan çıktım kendi kıyafetlerimi giyip hızlıca lokantadan çıktım ve otobüs beklemeye başladım gelince acilen bindim yine nefes nefese kalmıştım.
Karol:pardon inebilirmiyim acaba ?"
Otobüs durdu ben inip hastaneye gittim .asansörden birine bindim ve 4 kat yukarı çıktım içimde kötü bir his oturmuştu anneme bir şey olucak diye çok korkuyordum.
Odaya hızlıca daldım bir kaç tane doktor vardı hepsinin gözü benim üzerimdeydi.
Karol:o..... annem iyimi ? Bir şey olmadı değilmi.?"
Doktor: karol şimdi sakin ol nefes nefese kalmışsın otur , arkadaşlar karola ben açıklarım durumu.
Bana tamamen isimim ile sesleniyordu uzun süredir burda kalıyordu.
Doktor: karol , biliyorsun annen için çok umut yok ama bir fırsat doğdu bak seni uzun zamandır tanıyorum kızım gibisin şöyle bir şansınız var başka bir ülkeden oldukça nitelikli ve olduça başarlı bir doktor gelicek ama ücretli .
Başım yere düştü para hayatımdaki en büyük sorun .
Karol: ne kadar?....
Doktor: bak karol amaliyatı ben yapmıyorum eğer yapsaydım....
Karol: önemli değil fiyatı öğrenebilirmiyim ?
Doktor: 250 bin ......
250 bin .... bunun altından kalkabilirmiydim? Hayır hiç sanmıyordum ama çok ihtiyacım vardı paraya annem için .....
Gözlerimi sildim ve kalktım.
Karol: ne kadar zamanım var ?"
Doktor: bir kaç günde paranın yatması gerkiyor.
Karol: ... şimdi annem uyanmasın evde kardeşim var gitmem lazım "
Doktor: karol istersen ben biraz yardımcı olabilirim.
Bunu kabul edemezdim iki çocuğu vardı biri yeni doğmuştu hatta zaten bunu yapamazdım.
Karol: hayır, hayır şey ben gideyim.
Diyerek şiddetlen ağlamamı bastırarak odadan çıkıp eve kadar yürüdüm bir kuruş bile harcayamazdım.
Sonuda güven vermeyen eski ve yıkılmış evlerle dolu bir mahallemiz vardı eski apartmanımıza girdim ve merdivenlerden çıkarak evin kapısını açtım evin tüm ışıkları kapalıydı.
Karol: lia ? Evde misin ballım?
Koşarak odasına baktım yatak açıktı ama o yoktu koşarak odadan çıktım ve salona giridim ve yine yoktu kafamı yiyecektim nerdeydi bu kız ?
Evdeki her yere baktım ama evde değildi.
Aklıma ilk öğretmenini aramak geldi.
Hemen telfonu çıkartım ve aradım.
Karol: bu saate rahatsız ediyorum ama lia servise bindimi ?
Öğretmen: evet karol da noldu bir şey olmadı ......
Telefonu kaptım ve evden anahtarı alıp çıktım. Onu nerde bulmayı bekliyordum ki ?
Lia: ablaaa !!!
Arkama döndüm lia oradaydı bana doğru koşuyordu yaklaşıp ona sıkıca sarıldım.
Karol: nerdeydin güzelim ben çok korktum.
??: şey evde tek olduğu için benim yanımda kalsın istedim korktuğumuz için üzgünüm.
Ondan ayrılıp elinden tutum ve kıza baktım.
Karol: teşekürler yanlız bırakmadınız için gerçkten çok teşekür ederim .
??: ne demek, ben valentina tanıştığıma memnun oldum.
Karol: bende karol iyi akşa.... geceler bu arada..
Onunla vedalaşıp lia ile eve girdik o yatağa yattı bende yanına yatıp saçlarını aynen eskiden annemin yaptığı gibi okşamaya başladım.
Karol: çok korktum bebeğim ben .
Lia: peki beni bulamadığın için mi okadar ağladın ?
Karol: evet bebeğim seni çok seviyorum biliyorsun değilmi?
Lia: biliyorum ama abla bir sorunun olunca anlıyorum çok belli oluyor ne oldu ?
Karol: bebeğim sen şimdi bunları düşünme yarın okulun var uyu hadi...
Lia: tamam ama bir şey sorcam .
Karol: liaa...
Lia: lütfen..
Karol:ay sor ama sonra uyuyacaksın tamam mı ?
Lia: tamam , abla annem eve gelecek mi eskisi gibi mutlu olacakmıyız ?
Ne diyebilirdim ki annemin hayatı lanet bir kağıt parçasına bağlıydı sıdkı bir şey bilmesi gerekmiyirdu...
Karol: gelicek bebeğim .. eskisi gibi mutlu olacağız.....
📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎
Merhabalar nasılsınız ?
Yeni bölümü beğendiniz mi?
Düşünceleriniz benim için önemli...
Ve şu 🌟 yıldızcığa basarsanız çok mutlu olurum
