3.Bölüm

430 43 42
                                    

Sabah alarmımın sesiyle kalktım gözlerimi sildim başımı kaldırıp lia' ya baktım melek gibi uyuyordu güzelim yanlız hemen kalkmam gerekiyordu yataktan kalktım mutfağa koşup ocağa yumurta iki tane yumurta koydum ardından  lia'nın kıyafetlerini aldım ve odaya girdim ve onu uyandırmaya çalıştım .

Karol: ballim hadi kalk okula gideceksin geç kalma servis  az sonra gelicek.

Biraz kıpraştı ve yavaşça kalktı saçından öpüp kalktım yataktan kalkarken bileğimi tutu .

Karol: ne oldu susaktın  mı bekle getireyim..

Lia: hayır su istemiyorum  şey diyecektim ben.... eee abla servise artık gerek yok ben yolu giderken ezberledim tüm parayı ona verme artık .

Karol: ballım sen nasıl bir çocuksun? Güzelim benim.  Ama olmaz biliyorsun sokaklar it kopuk dolu iyi bir mahallede yaşamıyoruz maalesef bu yüzden servise devam ve hemen kalk yoksaa....

Lia: kahkaha şelalesi !!!!

Karol: aynen öyle!!

Dedim ve gıdıkladım sonunda onu bıraktım ve giyinmesine  yardım ettim .odadan çıkıp mutfakta küçük bir kahvaltı hazırladım üstümü değiştirip mutfağa gittiğimde lia masada yemek yiyordu .

Lia: abla yemiyecekmisin  hadi gel .

Karol: çok istertim ama canım hiiiç istemiyor.

Lia: o zaman benimde hiiiç istemiyor

Dedi ve kollarını bağlayıp kaşlarını çatarak geriye yaslandı .

Karol: ama neden böyle yapıyorsun ballim? .

Lia: sen hiç yemek yemiyorsun kendine bir bak abla gözlerin mos mor oldu çok zayıfsın saçların hep dökülüyor hem eskisi gibi benimle çok vakit geçirmiyorsun hep hep yorgunsun ... annemde böyleydi sonra hastaneye gitti.  Abla ... sende mi kansersin ?

Dediklerinin hepsi doğruydu sms kanser olduğum için değil çok çalıştığım ve bir şey yemediğim içindi.

Ksrol: hayır, hayır  aşkım kanser değilim sadece bize bakmak için çok fazla çalışıyorum o kadar ama yakında düzelicek tamam mı sen şimdi yemeğini bitir hadi.

Onu mutfakta yanlız bırakıp odaya gittim ayanın kenarında olan kapatıcıyı aldım ve gözüme doğru güzelce yaydım tamamen morluğu almasada bir  nebze normal görünüyordu telefonum çalmaya başlayınca hızla çantamı aldım ve hırkamı giydim son olarak ilanın çantasını aldım ve koşarak mutfağa gittim .

Karol: hadi kalk ballim ağzını sil çantanı tak hoop.

Ellinden tutup kapıya doğru görürdüm anahtarı aldım ve lia'yı dışarı çıkartıp kapıyı kitledim birlikte eski ve yıkılmaya yüz tutmuş merdivenlerden indik. Kapıda servis bekliyordu.
Onu öpüp servise bindirdim.
Ve hızla bankanın yolunu tutum. Ne kadar durumumuz kötüde olsa hiç bir zaman borçları geciktirmemiştik yani kredi konusunda şanslı olduğumu biliyordum krediyi alabilirsem hayatımız biraz olsun raya oturabildi ben gerginlik ve karamsar düşünceler ile çok  tan bankaya gelmiştim döner kapıdan geçtim oldukça gergindim sanki bu iş olmayacak gibi hissediyordum makineden numaramı alıp bir kenara gidip oturdum biraz göze batıyordum sanrım herkes bana bakıyordu.

-678 !!

Karol: benim! Geliyorum.

Bir oda gösterdiler ve oraya giridim bir adam vardı yaşlıydı kel ve göbekli biriydi geçip karşısına oturudum.

Karol: iyi günler şey ben... kredi başvurusunda buluncaktım .

- şunları hemen doldurun ve miktarıda yazın lütfen.

Elime verilen kalmele boşlukları doldurdum ve miktar kutucuğuna da 300 bin olarak yazdım.
Adama uzatım ve bekledim herlade onaylanacaktı öyle görünüyordu uzun bir süre bana ve verdiği kâğıda baktı eline bir şey aldı ve kâğıda hızla bastırdı benim gülümsemem yüzümde yayılırken adam yüzüme kağıdı fırlattı.

- kredi başvurunuz reddedildi.

Karol: a-ama n-neden ?

- reddedildi üzgünüz.

Karol: ne? Biz hep borçları zamanında kapatırdık hiç bir şeyi geç yatırmadık sms neden bir açıklama istiyorum!

- lütfen odama bir güvelik alabilirmiyim sorunlu bi müşteri .

Karol: bakın lütfen bu krediye çok ihtiyacım var her şeyden çok lütfen .

- arkadaşlar çabuk olun !

Sinirden oturduğum sandalyeyi devirerek kalktım bu yaptıkları haksızlıktı fazlasıyla elime geçen her şeyi yere atıp kırarken güvenlik geldi ve beni sürükleyerek bankadan dışarı attılar kendimi kaldırıma atıp ağlamaya başladım elimde bu kadar  iş de olsa o parayı bulamazdım çok fazlaydı uğraşacağım bu kadar çok şey varken hayat çok zordu yapamıyorum tek başıma her şeyi elime yüzüme bulaştırıyordum .

Ben ağlarken biri omuzuma dokundu arkama baktım dün ku valentinaydı beni oturduğum yerden kaldırdı ve koluma girdi .

Valentina: gel benim pastaneme gidelim canım sakin ol orada ne olduğunu anlatırsın tamam mı

Bir şey demeden koluna yapıştım gücüm kalmamıştı.
Onla birlikte pastsnesine gittik ve önüme sıcak bir şey koydu ve tam karşıma oturdu.

Valentina: hadi anlat canım ne oldu bu kadar kötü?

(......)

📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎

Ehem merhaba yeniden yeni bölümü beğendinizmi düşünceleriniz benim için çok önemli
🌟ve şu yıldıza basarsanız çok mutlu olurum görüşürüz.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 10, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İNTİKAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin