History [On-Going]

V

V

Sabrina 

He just left me. This is too humiliating! I can't belive this! Ano bang nangyayari sa kanya? Why is he that cold to me? Binuhusan ba siya ng yelo nila Jonas? o tinago sa freezer for some freaking years?! Tinalo pa niya si Jack Frost sa cold treatment niya. And what does he expect from me? Maging si Queen Elsa, para tie kami? Ide-deadma ko na lang siya? Urgh! 

I gathered all of my energy and pride para kausapin siya. I even practiced my lines. But in the end ang mga nasabi ko lang ay "Hi Vince" at "Di ka na namamansin" Nakakainis siya! Pero mas nakakainis ang sarili ko dahil pinilit ko pa siyang kausapin gayong alam ko naman na ayaw niya. Pero kaya nga may kasabihang "Try and try until you succeed" diba? Pero ang tama sigurong kasabihan para sa'kin ngayon ay "Try and try until you die." Cause I'm dying in his cold treatments. It pains me alot na ganito na lang ang nangyari samin ngayon. This is far way than I imagined we can be. 

I am so pissed! The last time I checked, hindi naman siya ganun. Hindi naman siya snob, tahimik at walang pakialam sa mundo. Before he is jolly, playful, and friendly. Sobrang taliwas sa kung anong pinapakita niya ngayon. And don't tell me that it's because of puberty or maturity. Because fuck puberty and maturity! Bakit wala kayong magandang naidulot kay Vince? 

May naramdaman akong tumulo sa mata ko. Wow, hindi ko namalayang umiiyak na pala ako. Napaka mo Vince! Asshole! Bastard! Stupid! Ang tapang ng hiya mong ipahiya ako sa harapan ng maraming tao. Curse you! Kung nagka-amnesia ka sana at nakalimutan mo lang ako dahil dun, tanggap ko ng maluwag sa loob ko. Pero hindi e, pinili mo kong kalimutan. Ni hindi ko alam kung anong dahilan. 

It's just 5 years. 5 freaking years na nawala ako. Is that long enough para mangyari to?

"Oh My, umiiyak si Sab oh!" 

"Gosh, Papa Vince is so sama talaga." 

"Yeah right, porke may Miri na siya ganyan na lang siya kay Sab." 

"Well, he's gwapo pala pag galit right?" 

"Kahit anong oras naman, he's gwapo pa rin e." 

"But I pity Sab, she doesn't deserve this." 

Napalingon ako sa dalawang babaeng nag-uusap sa gilid ko. Kung makapag-usap sila, as if wala ako dito! Sinasabayan nila ang galit ko, just wait for the blow. 

"You don't choose what I deserve, bitch. You don't even know the story behind all of this kaya wala kang karapatang magsalita ng kahit na ano. Don't you have your own life? Siguro boring noh? Kasi nakukuha mo pang makisawsaw sa buhay ng iba." I rolled my eyes. Yan ang dapat tandaan ng mga chismosa, wag na wag nilang sasabayan ang galit ko dahil paniguradong ibabaling ko sa kanila ang lahat. 

"I'm sorry, Sab." She said. Nakayuko lang siya. Ramdam kong nakatingin na ang mga tao samin, but I don't care. Halos lahat sa mga taong nandito ay kilala na ako, sa tagal ba namang namalagi ako sa University na to dati. And I am known as the bully. I changed, yes, pero hindi mawawala sakin ang pagiging mataray. Mabait ako sa mga taong mabait sakin. Pero salbahe ako sa mga taong salbahe. Like this bitch infront of me.