Ölüme Adım Adım

DONDURMACI

Öhöm öhöm.
Doğum günüme özel iki bölüm atmayı düşünüyorum.
Bu arada doğum günü hediyemi çok beğendim yaa TXT🖤🖤.

Ve okunma var ama oylarda ilerleme kaydedemiyoruz.
Yazar takmıyor diye oy vermemezlik yapmayalım ibişlerim.

.Ehe ehe. Çok mutluyum lan.
k-popfan001  beni çok mutlu ettin köpeeğk. Bu bölüm sana gelsin🖤🖤.
Verebileceğin en güzel hediyeyi verdin mq.

TaeninGl2  doğum günümü ilk kutlayan kişi olarak bölümün sonuna koyacağım şarkı da sana gelsin bebişiiiiiğm.😘😘😘. 00.06'da kutlamışsın. Salak yaaa.
**********************************************************************************
Minho
Evde yatma keyfisi kardeş. An eyisi.

Neden yatıyorum çünkü yapacak iş yok. Neden? Çünkü diğer mektubun nerde olduğu mektupta yazmıyor. Ve ben herhangi bir işaret de göremedim.

Okuldan geldiğimden beri yatıyorum. Ödev filan da yok. Eh pek de fena sayılmaz. Dizimi bitirmeme 3 bölüm kaldı.
*******************************************************************
Wehy today cumartesi gençlik.

Hala mektup ile ilgili bir şey yok. Acaba yazmayı mı unuttu ya of. Nasıl bilecem ben şimdi.

Dışarıya mı çıksam lan?

Telefon çalıyor kim ki bu yaw?
Yatak odama girdim telefonu komidinin üzerinden aldım. Annem arıyor.

"Alo anne."
"Oğluşuuuuğm nasılsın? (aklıma Dilek annemin abu benim guzuma değişi geldi ya😌)"
"İyi anne. Sen?"
"Ben de iyiyim canım. Ben sana şey diycektim bizim hizmetçi abla var ya. Senin odanı temizlemiş dün. Üstünde dondurmacı yazan minik bir kağıt bulmuş. Bil istedim."

Dondurmacı mı? Ne alaka lan?

"Ah tamam annecim ödevimle alakalı minik bir nottu sadece. Teşekkürler."
"Rica ederim canım. Bu arada pazar akşamı bize gelsene yemek yeriz."
"Bakarız. Neyse anne işim var kapatıyorum."
"Hadi bay bay."

Dondurmacı,dondurmacı,dondurmacı,dondur...

Aha lan buldum. Bizim hep gittiğimiz dondurmacıııııı. Ah zekamı seveyim. Oley oley.

Bağrınmaya başladım.
"Bu gün ne yapacağımızı biliyorum Förb!"

Üstümü değiştirdim ,ayakkabımı giydim. Attım kendimi sokağa.

Bizim dondurmacının önüne geldim. Bu amca çok tatlı ya. Beni hemen tanıdı.

"Ooo oğlum hoş geldin. Güzel kızımızı neden getirmedin."
"Hoş buldum efendim. E şey Hera..."
"Aaaa anladım sana yaptığı sürprizin devamını hazırlıyor. Ben de ne zaman gelecek bu çocuk diyorum."

Ardından elime zarfı tutuşturdu. Doğru tahmin ehe ehe.

"Ah evet efendim."
"Ee neyli istersin."
"Imm aslında dondurma yemek için gelmedim ama karamelli dondurma yemeden gitmek çok büyük ayıp olur."
"Ha şunu bileydin."

Dondurmayı aldım ve ücreti verip ilerlemeye başladım. Arkamdan seslendi:
"Bir dahaki sefere Hera da gelsin."

Arkamı döndüm. Buruk bir gülüş attım.

"Onu bir daha getiremem efendim. O öldü."

Tepkisine bakmadan ilerlemeye devam ettim. Mektubu okumam gerek. Ama eve gitmek istemiyorum.

İlerdeki parka gidip oturdum. Bi süre oyun oynayan çocukları,onları düşmemesi için uyaran anne ve babaları,balon ve pamuk şeker satıcılarını izledim. Çok güzel bir tabloydu.