Bölüm 1

72 6 2
                                    

Sabah başım ağrıyarak kalktım -sanırım dün biraz fazla yoruldum- ve çok halsizdim. Ama bugün yeni okulumun ilk günüydü. Geçen sene en yakın arkadaşım olan Gizem ile çok fazla dersleri asmıştık -ki fikir ona aitti- ve bu yüzden sözlülerden ve sınavlardan düşük notlar almıştık. Bunu ikimiz beraber yapmıştık ancak onun annesi ona bir ceza vermemişti, ama benim annem beni ceza olarak farklı bir okula yazdırdı, hem de bir özel okula. Oldum olası özel okullardan nefret etmişimdir, çünkü içindeki insanlar, tavırları bana itici geliyor ve daha bir çok sebep var ama en önemlisi yani şu anda o özel okula gitmek istemememin sebebi Gizem'in o okulda olmaması.

Bunları düşünürken okula gitmem gerektiği aklıma geldi ve üstümden örtüyü kaldırıp banyoya gittim. Güzel bir duş aldım ve aşağıya indim. Aşağıya indiğimde annemi göremedim genelde sabahları bana kahvaltı hazırlardı. Anneme seslendim ama annemden ses gelmedi, bende aramaya karar verdim. İkinci çalışta açtı.

"Alo, anne neredesin?" dedim. Gerçekten merak etmiştim çünkü genelde annem bu saatte bana kahvaltı hazırlayıp ya televizyon izler yada yeni tarifler denerdi. Annem beni çok şaşırtacak bir cevap verdi.

"Kızım ben arkadaşlarla alışveriş yapıyorum gelince seni ararım, evin anahtarını almayı unutma, yoksa kapıda kalırsın." dedi. Şaşırmamın sebebi annemin alışveriş yapmasıydı çünkü annem pek alışveriş yapmayı sevmezdi, genelde babam yapardı alışverişi sadece ben bir şey istersem annem alırdı yada kendine bir şeyler almak için yarım saatliğine çıkardı o kadar.

"Tamam anne eve gelince seni ararım." dedim ama hala şaşkınlığımı üzerimden atamamıştım.

"Ha birde kızım yeni okulunda yemek arası veriliyor orada yersin yemeğini. Neyse gelince görüşürüz benim işim var bay bay." dedi ve telefonu kapattı. Bende hemen hazırlanıp evden çıktım. Okul eve çok uzak değildi bu yüzden yürüyerek gitmeyi tercih ettim. Kulaklığımı taktım ve 15 dakikalık bir yürüyüşün sonunda okula vardım. Aslında okul değiştirmek benim pek umurumda olmazdı ancak Gizem benim ilkokul arkadaşımdı ve benim neredeyse tek arkadaşımdı. Pek sosyal bir kız olmadığımdan kolay kolay arkadaş edinemem.

Okula vardığımda okulun dış kapısının önünde biraz bekledim ve etrafı inceledim, okul gerçekten güzeldi. Bir basket sahası vardı içeride, yanında ise oturaklar vardı. Girişte ise güvenlik kulübesi vardı. Yavaş bir şekilde içeri girmeye başladım, ancak gözüm hala okulu inceliyordu. Okul binası resimlerle doluydu. Gökyüzü resmi, grafitiler ve daha bir çok şekil ve desenlerle kaplıydı. Okul dört katlıydı ve giriş kapısının üstünde büyük harflerle ATEŞ KOLEJİ yazıyordu.

Hızlı bir şekilde yürüyerek okulun içine girdim annemin söylediğine göre 11-D sayısal sınıfında olacakmışım. Koşar adımlarla sınıfımı aradım ancak bulamadım. Ardından birine sormaya karar verdim. Arkamı dönecektim ki biriyle çarpıştım. Tam yere düşüyordum ki biri beni belimden kavrayıp hızlı bir şekilde kendine döndürdü. Biraz afallamıştım. Kendime şokun etkisinden kurtulmak için zaman verdim. Biraz geçtikten sonra kendime geldim ve beni kurtaran çocuktan ayrıldım.

"T-teşekkür ederim, ben Selen." Deyip elimi uzattım. Çocuk baya havalı birine benziyordu sarı saçlı, mavi gözlü ve gerçekten yakışıklıydı.

"Önemli değil, ben de Berkay tanıştığımıza memnun oldum." Dedi ve uzattığım elimi sıktı. O sırada sınıfımı sormaya karar verdim.

"Şey Berkay sana bir sınıf sorabilir miyim?" dedim çekingen bir tavırla. O da benim çekindiğimi fark etmiş olacak ki gülümsedi.

"11-D bir alt kattaki son sınıf, acele et istersen ders çoktan başladı." Dedi. Bende ona gülümseyip bir alt kata indim ve oradaki son sınıfa girdim. Neyse ki daha ders başlamamıştı da bir de okulun ilk günü hocadan azar yememiştim. Hızlı bir şekilde en köşedeki sıranın sondan ikinci sırasına oturdum. Ben tam eşyalarımı çıkardım ki bir kız geldi bu sıraya. İlk önce bana bir baktı ve ardından arka sıraya bakınca ben de hemen eşyalarımı arka sıraya taşımaya başladım ki elini bana uzattı.

ATEŞ KOLEJİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin