ေမာင့္ကိုသာလ်ွင္
Episode 💛(11)
လူေတြရဲ႕တေန႔တာ လႈပ္႐ွားမႈ
တေန႔တာလုပ္ငန္းေတြက တကယ္ေတာ့
စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုပါဘဲ.....
အင္း....
စက္႐ုပ္လိုခံစားတတ္တဲ့ႏွလံုးသားမရိွတာကလြဲလို႔ေပါ့...
"ေကာ "
ဒီေန႔ ရံုးပိတ္ရက္မို႔ ေမာင္ တေယာက္ အိမ္ေရာက္ေနပါတယ္
ရံုးမပိတ္လည္းလာတာပါဘဲေလ..
သူ႔အလုပ္ေတြတစ္ပံုတစ္ပင္နဲ႔ ေျပာပါတယ္
ေမာင္က သိပ္ႀကိဳးစားတာပါလို႔
"ေမာင္တို႔အခုအေျခအေနကေလ တိတ္တိတ္ပုန္းမ်ားျဖစ္ေနမလား"
"ဘယ္လို"
"ဒီလိုေလ ေကာရဲ႕ ေမာင္နဲ႔ေကာရဲ႕ ပတ္သက္မႈကို မသိၾကဘူးေလ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဲ့ေတာ့ ေမာင္က ေကာကို...အာ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ"
"ေမာင္ အခုခ်ိန္မွာဒါေတြမလိုေသးပါဘူး ဘယ္သူမွမသိေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္သလဲ ေမာင္ရဲ႕ ဟင္"
"ျဖစ္တယ္ ျဖစ္တယ္ ေကာရဲ႕ ေကာကေမာင့္အပိုင္ဆိုတာ အားလံုးကိုသိထားေစခ်င္တာ ေမာင္က "
"ဟုတ္ပါပီဗ်ာ သခင္ေလးသာ ဘြဲ႔ရေအာင္အရင္လုပ္ပါအံုး အလုပ္နဲ႔အကိုင္နဲ႔..."
"ေကာ ေကာ ေျပာခ်င္တာက က်ေတာ္ကအလုပ္မရိွအကိုင္မရိွမို႔ ေကာက က်ေတာ္တို႔ပတ္သက္မႈကိုခ်မျပခ်င္တာလား"
႐ုတ္တရက္ အသံေတြပါ မာလာတဲ့ ေမာင္ရယ္ပါ.
"ေကာ ေျပာတာ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး ေကာက..."
"ေကာ ကေလ က်ေတာ့္ကိုဆိုဘယ္ေတာမွ လူႀကီးအရာမသြင္းဘူး အျမဲကေလးတေယာက္လိုဆက္ဆံတယ္ ေျပာတယ္ က်ေတာ္ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး ေကာ က်ေတာ္လည္းလုပ္ငန္းခြင္ဝင္ေတာ့မဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ အဟက္ CEO ႀကီးေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ .."
ခနဲ႔ျပံဳးနဲ႔ေျပာလာတဲ့ေမာင့္ကို
တကယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္...
"ေမာင္ ေကာ ကိုေစာ္ကားလိုက္တာဘဲ ေမာင္ ေကာ သာအဲ့လိုေတြးခဲ့ရင္ အခုလိုအေျခေနထိေရာက္မလာဘူး အဲ့ဒါမင္းသိထား"
"အဟင္း က်ေတာ္ကထင္ေနခဲ့တာ က်ေတာ့္ကို က်ေတာ့္ကို...."
က်ခ်င္တဲ့မ်က္ရည္ကို ထိန္းထားရလို႔ ေမာင့္မ်က္လံုးထဲက
ေသြးေၾကာေတြကရဲလို႔..
