Koşuyordum sadece koşuyordum bir bilinmezliğe doğru bilmediğim sokaklara giriyordum ama hiçbirşey umrumda değildi gözlerimden akan yaşları durduramıyordum duyduğum ayak sesleriyle daha hızlı koştum bana "jisoo dur " dedi durmadım daha hızlı koştum ancak ayağım bir taşa takılınca yere düştüm dizlerimden gelen acıyla daha fazla ağladım yanıma gelip elimi tuttu "sana dur demistim jisoo neden beni dinlemedin"hemen elimi çektim ve"tanımadığım insanları dinlemiyorum dedim"tam toparlamışken hayatıma devam ederken neden gelmişti bana acı vermekten zevkmi alıyordu"jisoo ben özür dilerim"utanmadan birde özürmü diliyor "neden geldin taehyung hayatımı mahvettin ve gittin bana sadece seni artık sevmiyorum ayrılalım dedin ve gittin ben bunu hakedecek ne yaptım sadece seni sevdim tam hayatım yoluna giriyordu bir işim bile vardı kalbimin acısını unutmaya çalışıyordum ama gene geldin hayatımı mahvediceksin kalbimin acısını unutamıyorum olmuyo senden nefret edemiyorum neden kim taehyung neden?"ağlıyordum gözlerim acıyordu bana acı vermekten başka birşey yapmamıstı"jisoo beni affet özür dilerim ben hata yaptım bırakta sana olanları açıklayayım"dinlemek istemiyordum"istemiyorum taehyung seni görmek istemiyorum sesini duymak istemiyorum ölene dek yanımda kalıcaktın,neden gittin sen gidince bir yanım eksildi yarım kaldım seni neden sevdim tam bir aptalım beni seviyosun sandım yanılmışım git kim taehyung git dinlemek istemiyorum"dedim ve ayağa kalktım dizlerimin yarası acı veriyordu ama kalbimin yarası kadar acıtmıyordu belki dizlerimdeki yara geçerdi ama kalbimin acısını en iyi doktorlar bile tedavi edemezdi"şimdi git jisoo ama senin peşini bırakmıyacağım beni dinleyeceksin!"karanlığın içinde yürüyordum evime doğru...