Eve yürüyordum gözlerimi ağlamaktan hisetmiyorum
Gözlerimi açamıyorum başım dönüyor önümü göremiyorum gözlerim kapanıyo hayır istemiyorum bayılmak istemiyorum gözlerimin kapanmasına hakim olamıyorum....
-burası neresi
-sonunda jisoo uyanmışsın.
-jennie benim burda ne işim var.
-sen bayılmışsın sonrada şey seni hastaneye getirmiş.
-şey ne?
-söylicem ama kızma.
-jennie söylicekmisin artık.
-taehyung getirmiş.
-............
-jisoo cevap vermicekmisin?taehyung seninle konuşmak istiyormuş gelsinmi?
-jennie taehyunga deki jisoo sana teşekkür ediyormuş daha fazlasını beklemesin.
-jisoo dur doktor kontrol edicek.
-kimse beni tedavi edemez jennie benim hastalığımın çaresi yok maalesef.
-........
Serumu kopardım basım dönüyordu ama umrumda değildi kapıyı açtım tam dısarı çıkıcaktım bir kol buna engel oldu "jisoo dur beni dinliyeceksin"gercekten bana çektirdiği acıları anlamıyomuydu bu kadar aptal olamazdı yada belkide öyleydi"dinlemiyeceğim taehyung dinlemek istemiyorum"bunu dedikten sonra beni kucağına aldı ne kadar çırpınsamda boşunaydı beni dinlemiyordu bir sahile geldik beni indirdi tam gidiyordum kolumu tuttu"dinleyeceksin"dedi.
Yapacak birsey yok dinlesemde asla affetmeyecektim.
"İyi anlat bakalım"hiç icten söylememiştim onu hala seviyordum ama bu onu affedeceğim anlamına gelmez çok denedim onu unutmayı ama olmadı.
"Jisoo seni seviyorum çok pişmanım beni affet mecburdum bunu yapmaya mecburdum senden ayrılmam gerekiyordu jisoo sen benim çiçeğimsin""ben senin çiçeğin değilim taehyung o çiçek solalı uzun zaman oldu"içimden bağırmak geliyordu aglamak geliyordu ama yapamazdım burda olmaz"öyle olsun ama sana anlatıcaklarımı iyi dinle jisoo"...
Evet tam burda kestim bölümü..
