The Promised Neverland PREFERENCJE! 🥀🏹 (Zakończone)

⏳Kiedy omal nie zginęłaś😰

1/ 10

🔥Ray🔥

Kiedy szliście przez las, zaatakowała was grupka demonów wyglądających jak drzewa. Wszyscy wyszliście z tego cało, co prawda tylko dzięki Rayowi. Gdy jeden z demonów miał na ciebie chrapkę, a pnącze owinęło się wokół twojej szyi, dusząc cię, chłopak zareagował pędem. Po tym jak brunet odstrzelił mackę rośliny, lekko przyduszona padł*ś na ziemie. Gdy już byliście bezpieczni, chłopak starał się cię ocucić. Jego serce dudniło z przerażenia. Otworzyłaś osłabiona oczy, a on odetchnął z ulgą. Mimo że ten chłopak rzadko ukazuje otwarcie uczucia, tak naprawdę bardzo mu na tobie zależy... W ten wyjątkowy sposób. W tamtym momencie zdał sobie sprawę, że nie wybaczyłby sobie nigdy, gdybyś zginęła. 

☁️Norman☁️

Jedna jego błędna decyzja, a ty omal nie stracił*ś życia. Wiadomo nawet najlepszym czasem zdarza się poślizg, ale któż by pomyślał, że to aż tak daleko zajdzie. Jak pewnie można było się spodziewać, Norman strasznie obwiniał się twoim stanem. Nawet jeżeli zapewniał*ś mu, że nie masz mu niczego za złe. Czasem kiedy znów przypomni sobie twoją zakrwawioną twarz, jego ręce w niekontrolowany sposób zaczynają się trząść. 

⭐️Oliver⭐️

Pomimo że dzieciaki z Goldy Pond starały się zachować pozory swojej bezsilności w polowaniach, Oliver nawet nie chciał słyszeć o poświęceniu ciebie. Choć trzeba było przyznać niekiedy był*ś najprawdziwszym wrzodem na tyłku w tym temacie. Jedyne w czym miał*ś szczęście to, to że Oli zwykle przybywał ci na pomoc w najbardziej potrzebnym momencie. Jednak ta passa w pewnym momencie musiała się skończyć. Luce i jego słudzy nieźle cię poturbowali. Byłaś przekonana, iż tym razem się im nie wymkniesz. Choć tu z pomocą przyszły ci siły natury i twoje własne zmęczenie. Przewrócił*ś się, sturlał*ś z pagórka i wpadł*ś do głębokiej dziury, gdzie stracił*ś przytomność. Jedynym plusem był fakt, że żaden demon nie mógł cię wytropić aż do samego końca... Choć ten sam problem miał twój obiekt westchnień... Już nigdy więcej nie dopuścił do tego, abyś był* sama w czasie 'zabawy'. 

🔫Yugo🔫

To, że jemu czasem potrafiło coś naprawdę głupiego strzelić do łba, wiedział*ś. Nawet kiedy mieszkaliście tylko we dwoje przez te kilka lat, wiele razy zdarzyło mu się nazbyt ryzykować. Pewnego razu jednak to ty stał*ś się ofiarą. Wielki dziki demon cię ogłuszył, przez co padł*ś nieprzytomn* pod drzewem. Yugo w ostatniej chwili udało się go powstrzymać. Po całej sytuacji pędem zaniósł cię do schronu. Mimo że później nie poruszył kompletnie tego tematu, bardzo dotknęła go myśl, iż miałby cię stracić. W końcu tylko ty mu wtedy pozostał*ś...

🍄Nigel🍄

Kiedy był*ś na wyprawie po zapasy, akurat w drodze powrotnej spotkał cię deszcz. Cała zmokł*ś, ale plusem było to, że nie musiał*ś martwić się o zamazywanie śladów. Na następny dzień złapał cię mocny kaszel i katar, aczkolwiek nic sobie z tego nie robił*ś, dalej zasuwając jak zwykle. Po kilku dniach twoje decyzje wyszły ci bokiem. Trafił*ś do łóżka z gorączką 40 stopni i wielkimi zawrotami głowy. Przez pierwsze kilka godzin Nigel myślał, że naprawdę umierasz. Choć w sumie, jeżeli nie posłuchałabyś rady Zacka o odpoczynku, mogłoby to doprowadzić do bliskiego scenariusza. 

________________________________________________________________________________

A więc zacznijmy sobie ten maraton!

A i aż się, ludzie, pochwalę! Mam nowego case z Tpn 🥰 Mam podnietę po prostu :^

Będę na niego szukać przyjaciół w nowej szkole XD

DOBRA LUDZIE A TERAZ MAM DWIE OKROPNE WIEŚCI :< 

PO PIERWSZE DZIŚ 1 WRZEŚNIA. JA PIERDOLE SZKOŁA :^ 

A PO DRUGIE MOJA INTELIGENCJA TO COŚ TAK ULOTNEGO XD Wiecie, co Julcia zrobiła? Chciała sobie pograć w lola na laptopie, siedząc jednocześnie na niziutkiej pufie, a przed sobą mając szklankę z kawą :) Wszystko super, dopóki ta kawa nie wylała mi się na klawiaturę laptopa :C Lapek żyje, ale teraz tak mi się pojebała klawiatura, że ja cię kręcę :< A ja wolę pisać na kompie niż na telefonie... I jak ja mam żyć?! *rozpaczliwy jęk*