At Naulit Muli

17

THIRD PERSON



Maagang nagising si Agnes para mag-prepare ng breakfast ng kanyang mag-aama. She doesn’t know what to feel. Masaya ba? Kasi andito sila’t kumpleto. Malungkot? Kasi alam niyang hindi mananatili ng matagalan doon ang kanyang anak. Maging siya, ayaw niyang umalis si Jerry at Atasha para kay Atasha. Para kay Atasha nga ba?


Ayan ang pumapasok sa kanyang isipan habang nakaupo sa lamesa habang nagkakape. Madami siyang naiisip. Ayaw na din naman niyang lumayo sa kanyang mag-ina. Kaya, siya, willing siya makisama kay Jerry at Charlene alang-alang sa kanyang unicah hija.


Napansin niyang may nakatingin sa kanya kaya naman lumingon siya sa direction na parang may nakatingin sa kanya.


“Kanina ka pa?” Tanong naman nito agad kay Jerry.


“Hindi naman. Ngayon ngayon lang. Para kasing ang lalim ng iniisip mo.” Sabe naman nito kay Agnes.


“Iniisip ko kasi kung kailangan ko na bang mag-process ng migration ulit sa US for Andres.” Sabe naman nito kay Jerry na laking gulat nito at napahinto sa pagtitimpla ng kape.


“Para sa-saan naman?” Tanong niya na kinakabahan. Sa isip-isip nito, magkakahiwalay na naman sila.


“Kung sakaling hindi ka pinayagang mag-settle down dito ni Charlene, kami na lang pupunta doon. I know, that was my home. Since, my family lives there. Pero, dito kasi ako lumaki. Sa Bacolod. Kaya, I wanted to stay here. But for the sake of Atasha, she wanted us to be complete. That’s what I’m fulfilling for.” Sabe naman ni Agnes habang nakatitig sa kape.


“Look, it’s not I don’t want to stay here…”  Hindi na niya natapos ang ang sasabihin niya.


“Hey, it’s fine. Wala naman akong sinasabe na kung ano-ano. Ang gusto ko lang naman, I want Atasha to make her feel that we’re complete at least. Ayun lang naman ang gusto ng bata. Nothing else.” Sabe naman niya. At si Jerry, hindi niya alam kung matutuwa siya o malulungkot. Dahil sa pagkakataon na ‘yun, hindi niya alam kung may pag-asa pang mabuo sila.


Magsasalita na sana siya biglang may nag-doorbell. Binuksan naman ni Agnes and revealing it’s Charlene.


“Hi, Agnes! May I asked kung nasaan si Jerry? Hindi kasi nagrereply sa akin sa chat.” Sabe naman niya and she was trying to be as nice as she could.


“Yeah, come in. Nandu’n siya sa may kitchen.” She was trying to smile. At agad agad namang pumunta si Charlene sa dining table nila ni Agnes.


“B, I missed you.” At yumakap naman ito kay Jerry. Jerry on the other hand, nakatingin lang kay Agnes na umupo lang sa sofa reading news paper.


“Nakakahiya. Why didn’t you just call me?” Sabe naman dito ni Jerry na pabulong lang.


“Damn it, Jerry! You weren’t responding to my texts, chats, and calls. Ni-hindi mo nga ako nasundo sa airport.” Sabi naman dito na pagalit and making sure na hindi naririnig ni Agnes. Because, they wanted to show Agnes na masaya sila. Kahit hindi naman na talaga.


“Okay, I’m sorry. I’m just making up to my family. Mag-pahinga ka na doon sa kuwarto, I’ll follow.” Sabe naman ni Jerry at umiling naman si Charlene na tinignan naman siya ni Jerry and gave the look na, “Bakit ba hindi ka na lang sumunod?”


“I haven’t eaten. Eat with me.” Sabe naman ni Charlene. Yayayain na sana ni Jerry si Agnes nang biglang bumaba ang twins.


“Goood mor----” Natigilan na sabe ni Atasha nang makita niya ang Tita Charlene niya.


“What are you doing here?!” Sabe naman ni Atasha na may pagsusungit na boses.


“Good morning, kids! You must be Andres.” Hahalik na sana si Charlene pero umiwas ang dalawang kambal at pumunta sa Mommy nila.


“Mom, let’s eat!” Sabe ni Atasha sa Mom niya at yumakap naman dito.


“Mauna na kayo, anak. I’m just reading a newspaper.” Sabe naman ni Agnes nang mahinahon.
“Mom, family should be together, right?” Sabe naman ni Atasha at natigilan naman si Agnes.


“Mom, if you want, we can eat doon sa taas.” Sabe naman ni Andres and Atasha gave him a death glare.


“No! This is Mom’s house. Bakit siya lagi mag-sa-sakripisyo? C’mon, Mom!” At hinila niya ang Mommy niya papuntang kitchen at sumunod lang si Andres.


“Excuse me, Tita! But you’re sitting in my Mom’s seat!” Sabi naman ni Atasha. Agnes on the other hand, hindi alam ang gagawin dito. But make sure, yari siya sa kamalditahan or for being disrespectful sa nakakatanda sa kanya.


“Oh, I’m sorry.” Agad naman tumayo si Charlene at umupo sa available sit na meron doon sa dining table.



END.