hoofdstuk 3 de woede van de winterprins

217 10 3
                                    

Ik keek op naar de winterprins en grijnsde schaapachtig."ha die sneeuwbal hoe gaat ie der nu mee?" Hij keek me woedend aan en kwam langzaam dichterbij."wat denk je zelf goodfellow? Hoe denk je dat het gaat?!" Ik zag pijn en woede in zijn ogen. Ik snapte precies waar hij het over had en keek hem recht aan.

Ik en deze sneeuwbal waren ooit vrienden. Maat kort geleden is er iets gebeurt daardoor hij zo woedend is dat hij hoe dan ook wraak op me wil. Dat heeft hij gezworen. Ik had het nooit zo bedoelt maar ik zal het ook nooit terug kunnen draaien. Dus.... ash wil me vermoorden. Jippie wat een feestje.....

"Ash hoe vaak moet ik het nog zeggen? Ik heb er spijt van. Ik kan het alleen niet terug draaien....." Ik keek op naar hem en bestudeerde zijn gezicht en armen goed. Ik zag allemaal littekens die er eerst niet zaten. Ik keek naar hem, ik keek in zijn ogen. Alleen zach ik iets waar ik zelfs bang van werd (ik word niet zo gauw bang geloof me) ik deinsde achteruit en sprong op met mijn dolken in de aanslag. "Ash denk na voor je iets doet." Hij keek me aan met die enge ogen."waarom zou ik? Je staat nu eigenlijk voor me. Zeg nou niet dat je weg gaat rennen zonder dat ik niet eens de kans heb gehad je te vermoorden." Hij trok boosaardig een wenkbrauw op."wil je vechten? Kom maar op sneeuwbal." We draaide om elkaar heen. Ik had mijn dolken in de aanslag en hij had zijn zwaard losjes in zijn hand. Hij keek me straks aan en ik keek hem aan. Beide toonde we geen enkele emotie. Ik wachte tot hij mij zou aanvallen. Hij keek me grijnzend aan en mompelde iets dat ik net kon horen."jammer dat het zo moet eindigen Goodfelow." Ik slikte en wachte tot hij aan zou vallen. Mijn snee in mijn arm prikte maar ik negeerde de pijn. Ik was even afgeleid en zag niet dat ash voor me stond. Ik dood weg voor het ijszwaard en haalde uit naar zijn benen. Hij sprong en probeerde mijn rug te raken. Ik sprong op een tak en pakte blaadjes. Ik mompelde iets en blies ze daarna weg. Ineens waren er nog 3 van mij en ze sloten de winterprins in. Hij blokeerde paradeerde en wist ze alle 3 binnen no time te vermoorden. Ik was verstopt en zag hem wild om zich heen kijken.  Hij kreeg me in de gaten en maakte een gebaaf met zijn hand daardoor er een regen ijsscherven op me af kwam. Ik kon ze nauwelijks ontwijken en er kwam er een in mijn schouder. Ik viel uit de boom en sprong op. Het bloed liep langs mijn arm en ik klemde mijn kaken op elkaar. Ash was ook gewond maar hij zon zo op wraak dat hij het niet eens leek te merken. Hij keek me grijnzend aan en pakte mij voor ik iets kon doen bij mijn keel en smeet me tegen de boom."laatste wens Goodfellow?" Ik worlstelde om los te komen maar hij kneep mij keel dicht daardoor ik nauwelijks nog adem kreeg. Ik keek hem aan en pakte mijn dolk stevig beet."Het was nooit mijn bedoeling geweest." Ik schopte hem in zijn maag daardoor hij naar achter vloog. Hij haalde uit naar mijn benen  ik sprong en hij stond daarna weer. Hij probeerde me hevig te raken en ik kon de klappen bijna niet ontwijken. Ik stond stil en hij keek me aan. Daarna keek ik naar mijn arm en schrok me dood. Ik.. ik had hem gestoken. Ik keek hem met grote ogen aan en trok mijn arm terug. Hij zakte op een knie en keek me aan."maak het dan af. Of ben je bang Goodfellow om nog een leven op je geweten te hebben?" Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd."nee dat doe ik niet." Ik draaide me om en sloot mijn ogen en liep weg. Hij keek me na met die enge zilveren ogen die glomen van woede verdriet en wraak. Ik verandere in een raaf en vloog terug naar het zomerhof.

Ik zocht mijn geheime huis op en ging zitten. Ik dacht na over Ash en kver de taak die mij te wachten stond.

Hey lieve mensjes morgen ga ik verder like en coment voor meer ;)

the begin of the iron feyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu