The Promised Neverland |𝒥𝓀|

|22°|

JUNGKOOK POV

E "ει περίμενε" συνέχισα να γελάω με τον τρόπο που ζήλεψε περπατώντας πίσω της.

Το βλέμμα μου έπεσε σε μια φιγούρα πίσω από ένα δέντρο μα σύντομα εξαφανίστηκε.

Ήταν σκοτεινά για να μπορέσω να διακρίνω εάν αυτό που είδα ήταν πραγματικότητα ή απλώς μια φαντασίωση.

Ε "Soyeon γύρνα πίσω" φώναξα αυξάνοντας την ταχύτητα.

Την έπιασε από το χέρι φέρνοντας την κοντά μου.

S "τι κάνεις, άσε με!" προσπάθησε να απομακρυνθεί μα έσφιξα περισσότερο το χέρι της στο δικό μου.

Ε "κάνε λίγη ησυχία" απάντησα απότομα κάτι που την ξάφνιασε.

Κοίταξα τριγύρω μα πουθενά δεν εντόπισα κάτι παράξενο.

S "τι συμβαίνει, γιατί κοιτάς τριγύρω?" ψέλλισε φοβισμένη, κοιτώντας και εκείνη το σκοτεινό τοπίο.

Ε "δεν είναι κάτι, ας γυρίσουμε στο αυτοκίνητο" έγνεψε και τυλίγοντας το χέρι μου γύρω από τον ώμο της, γυρίσαμε στο αυτοκίνητο.

Είμαι σίγουρος πως ήταν κάποιος!

SOYEON POV

Μπαίνοντας στο σπίτι κλείδωσε την πόρτα, κοιτώντας συνεχώς έξω από το παράθυρο.

Προσπάθησε να προσποιηθεί πως δεν συμβαίνει τίποτα μα δεν είμαι τόσο χαζή!

Ξέρω πως κάτι είδε που τον αναστάτωσε.

Ε "Jungkook" ακούγοντας το όνομα του γύρισε στο μέρος μου.

Ε "είσαι σίγουρος πως δεν συμβαίνει τίποτα?" χαμογέλασε προσπαθώντας να κρύψει το άγχος του και με πλησίασε.

Jk "όλα είναι εντάξει, μην ανησυχείς" μου χαμογέλασε τοποθετώντας τα χέρια του στους ώμους μου.

Jk "δεν πάμε να μαγειρέψουμε κάτι, πείνασα" αναφώνησε χαριτωμένα.

Του χαμογέλασα και κατεβάζοντας τα χέρια από τους ώμους μου, κατευθύνθηκε στη κουζίνα.

JUNGKOOK POV

Βλέποντας πως κοιμόταν κατευθύνθηκα ξανά στο δωμάτιο μου, κλείνοντας πίσω την πόρτα.

Πληκτρολόγησα τον αριθμό του, περιμένοντας ανυπόμονος να το σηκώσει.

"παρακαλώ" απάντησε ακούγοντας την βαριά φωνή του, καταλαβαίνοντας πως τον είχα ξυπνήσει.

Ε "Jin, ο Jungkook είμαι"

Jin "JUNGKOOK?" φώναξε.

Jin "που είσαι, που ήσουν αυτές τις εβδομάδες και μην μου πεις την δικαιολογία που είπε ο Namjoon"