Jk "όσο είμαι στο πλευρό σου δεν χρειάζεται να φοβάσαι Soyeon" τύλιξα τα χέρια μου γύρω από την μέση του σφίγγοντας την μπλούζα του κλαίγοντας στο στερνό του.
Ε "πάρε με μακριά, μην αφήσεις να με βρει, σε παρακαλώ" λύγισα σε οδυνηρό κλάμα νιώθοντας...
D "που βρίσκεσαι?" ρώτησε αμέσως απαντώντας στην κλήση.
Ε "έχουμε γύρισμα"
D "καλώς, πως πάνε τα πράγματα εκεί?"
Ε "κανονικά?" απάντησα δειλά, κάτι που έκανε την απάντηση να φανεί περισσότερο σε ερώτηση.
D "γιατί μιλάς έτσι γαμωτο, τι συμβαίνει?" φώναξε χτυπώντας η φωνή του στο τύμπανο μου.
Ε "τίποτα"
D "θα στείλω έναν από τους ανθρώπους μου να σε παρακολουθούν, δεν μου τα λες όλα"
Ε "όχι - όχι, κάνω ακριβώς ότι μου είπες" απάντησα γρήγορα.
Ε "δεν βγαίνω απ' το δωμάτιο, δεν μιλάω με κανέναν και είμαι μακριά από τον Jeon" αναφώνησα ευχόμενη να με πιστέψει.
Η έκφραση του προσώπου του την ημέρα που είδε τα σημάδια μου γύρισε στις σκέψεις μου.
D "Soyeon άκουσε με καλά!" μίλησε με εκνευρισμό στην φωνή του.
D "εάν μάθω πως έχεις παραβλέψει τις διαταγές μου, θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια" στα λόγια του κατάπια δυνατά κυλώντας τα πρώτα δάκρυα στα μάγουλα μου.
D "όσο για την παρακολούθηση σου, έχω ήδη στείλει ανθρώπους για να σε παρακολουθούν"
Ε "γ-γιατί?" κατάφερα να πω μα γρήγορα το μετάνιωσα.
D "γιατί έτσι θέλω εγώ" φώναξε.
D "έχεις ξεχάσει μάλλον σε ποιον ανήκεις και ποιος δίνει τις διαταγές" έκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας να εμποδίσω τα επιθυμητά δάκρυα.
D "θα σε πάρω ξανά αργότερα" απάντησε και τερμάτισε την κλήση.
Έμεινα ακόμη να κρατώ το κινητό ανέκφραστη.
Μονάχα η φωνή του με φοβίζει, με τρομοκρατεί.
Κουράστηκα...
Jk "Soyeon" άκουσα να ψέλνει το όνομα μου και αμέσως ένιωσα το άγγιγμα του στον ώμο μου.
Ε "τι - τι θες?" απάντησα σκουπίζοντας τα δάκρυα μου.
Jk "τα άκουσα όλα" γύρισα στο μέρος του κοιτώντας χαμένη.
Jk "μιλούσες ξανά με τον Dohyun, με αποφεύγεις επειδή σε αναγκάζει!"
Ε "λες χαζομ-"
Jk "σταματά το θέατρο!" με διέκοψε φωνάζοντας. Το βλέμμα του φαινόταν εκνευρισμένο, έπεφτε πάνω μου εξοργισμένο.
Jk "εμπιστεύσου με, μίλησε μου" ψέλλισε πιο ήρεμα αυτή την φορά.
Ε "δεν έχω να μιλήσω για κάτι μαζί σου" απάντησα κοιτώντας τον στα μάτια.
Ε "σταματά να με ενοχλείς για τις φαντασ-"
Jk "θα το σκάσουμε μαζί" με διέκοψε για άλλη μια φορά.
Ε "τι?" τον κοίταξα ξαφνιασμένη.
Jk "θα φύγουμε μακριά, εγώ και εσύ μονάχα εάν με εμπιστευτείς" αναφώνησε κάνοντας δύο βήματα κοντά μου.
Jk "θέλω να σε βοηθήσω"
Ε "δεν χρειάζομαι την βοήθεια σου" απάντησα ψυχρά.
Jk "θα το σκάσουμε, θα φύγουμε μακριά και θα αρχίσουμε μια νέα ζωή οι δύο μας" απάντησε τοποθετώντας την παλάμη του στο μάγουλο μου.
Jk "θα φύγουμε μακριά από αυτό το τέρας, εμπιστεύσου με"
Ε "φοβάμαι, φοβάμαι πολύ" ξέσπασα σε κλάμα και σε δευτερόλεπτα βρέθηκα στην αγκαλιά του.
Jk "όσο είμαι στο πλευρό σου δεν χρειάζεται να φοβάσαι Soyeon" τύλιξα τα χέρια μου γύρω από την μέση του σφίγγοντας την μπλούζα του κλαίγοντας στο στερνό του.
Ε "πάρε με μακριά, μην αφήσεις να με βρει, σε παρακαλώ" λύγισα σε οδυνηρό κλάμα νιώθοντας τα χέρια του να σφίγγουν όλο και περισσότερο την μέση μου.
Ήταν η πιο όμορφη αγκαλιά που έχω δώσει στην ζωή μου.
Jk "στο υπόσχομαι"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ποιος το περίμενε? ☕
Αστεράκι για να συνεχίσω? ⭐
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
