Νιώθοντας έναν δυνατό πόνο στη κοιλιά, άνοιξα τα μάτια φτύνοντας αίμα απ' το στόμα.
D "καλημέρα αγαπητή μου" σήκωσα το βλέμμα αντιλαμβάνοντας πως στεκόταν μπροστά μου.
Προσπάθησα να σηκωθώ μα τα χέρια όπως και τα πόδια μου ήταν δεμένα.
D "σου έλειψα?" ψέλλισε κλοτσώντας με για άλλη μια φορά στην κοιλιά.
Κάθισε στα γόνατα τραβώντας μου τα μαλλιά.
D "κατάφερες να το σκάσεις αλλά για δες, σε βρήκα"
Ε "τι θέλεις πια από εμένα, δεν σου φτάνουν όλα όσα μου προκάλεσες" φώναξα ξεσπώντας σε άφθονο κλάμα.
Φοβόμουν, φοβόμουν για μένα μα και για τον Jungkook.
D "ΠΆΨΕ" με χαστούκισε κάνοντας με να σωπάσω, όπως επιθυμούσε.
D "ξέχασες σε ποιον ανήκεις, μήπως να σου θυμίσω?" συνέχισε προσπαθώντας να μου αφαιρέσει το φόρεμα μα εγώ αρνιόμουν πεισματικά.
D "από ότι φαίνεται ο Jeon σε άλλαξε" σταμάτησε και σηκώθηκε πλησιάζοντας το ξύλινο τραπέζι στην γωνία του χώρου.
Στα χέρια του κράτησε ένα απλό κάνοντας με να χάσω τους χτύπους τις καρδιάς.
D "μην ανησυχείς, αυτό θα χρησιμοποιηθεί για τον πρίγκιπα σου"
Ε "σε παρακαλώ όχι, σκότωσε έμενε" τον παρακάλεσα μέσα απ' το κλάμα μου.
Δεν μπορώ να αφήσω να πάθει κακό, προσπάθησε να με βοηθήσει και τώρα - τώρα όλα τελείωσαν?
D "λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να το κάνω" σημάδεψε το κεφάλι μου με το μικρό πιστόλι κρατώντας τον λαιμό μου.
D "δεν θα μπορούσα να σκοτώσω και την κόρη και τους γονείς" απάντησε αφήνοντας με να τον κοιτώ χαμένη.
Ε "τ-τι εννοείς?" γέλασε και παίρνοντας το πιστόλι από πάνω μου, κάθισε μπροστά μου.
D "βλέπεις τα φρένα απ' το αυτοκίνητο των γονιών σου, δεν ήταν και τόσο τεχνικό λάθος" μου ανακοίνωσε κερδίζοντας όλη την προσοχή μου.
D "εγώ ήμουν αυτός που έστησε τον θάνατο τους" μου χαμογέλασε χάνοντας κάθε επαφή γύρω μου.
Ε "εσύ - εσύ τους σκότωσες?" ένιωθα αδύναμη, ο πόνος και η θλίψη ήταν απερίγραπτοι.
D "οι γονείς σου και εγώ δουλεύαμε χρόνια μαζί ως συνεργάτες. Κάποια μέρα ζήτησα απ' τον πατέρα σου να με ορίσει διευθυντή του οικονομικού τομέα της εταιρείας. Εκείνος αρνήθηκε ακολουθώντας ο μεγαλύτερος καυγάς μας. Παραιτήθηκα και θέλησα να τον εκδικηθώ. Τι πιο καλό απ' το να τον βγάλω μια και καλή από την μέση και η κόρη του να μου ανήκει μέχρι το τέλος?" γέλασε παίζοντας με το όπλο στα χέρια του.
Ε "ΣΚΌΤΩΣΕΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΊΣ ΜΟΥ!
ΣΕ ΜΙΣΏ! ΣΕ ΜΙΣΏ! ΣΕ ΜΙΣΏ!" άρχισα να φωνάζω χτυπώντας το σώμα μου στο βρόμικο πάτωμα σαν μανιακή.D "οι φωνές σου στα αυτιά μου είναι μελωδία" με ειρωνεύτηκε γελώντας εις βάρος μου.
Ε "πόσο ακόμα θα μου καταστρέφεις την ζωή, τι θέλεις από εμένα?" μουρμούρισα ανασαίνοντας βαριά, ένιωθα όλο και πιο αδύναμη.
D "εσύ μου ανήκεις" σηκώθηκε απ' την καρέκλα και στάθηκε ακριβώς μπροστά μου.
D "όταν μας επισκεφτεί ο πρίγκιπα σου, θέλω να παίξεις σωστά τον ρόλο σου. Δεν θα χάσω και πολλά εάν σε βγάλω και εσένα απ' τη μέση" μίλησε σφίγγοντας το σαγόνι μου.
D "είσαι πανέμορφη" ψέλλισε φιλώντας τον λαιμό μου.
Τον συχαίνομαι όπως συχαίνομαι και τον ίδιο μου τον εαυτό...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αστεράκι για να συνεχίσω? ⭐
ESTÁS LEYENDO
The Promised Neverland |𝒥𝓀|
FantasíaJk "όσο είμαι στο πλευρό σου δεν χρειάζεται να φοβάσαι Soyeon" τύλιξα τα χέρια μου γύρω από την μέση του σφίγγοντας την μπλούζα του κλαίγοντας στο στερνό του. Ε "πάρε με μακριά, μην αφήσεις να με βρει, σε παρακαλώ" λύγισα σε οδυνηρό κλάμα νιώθοντας...