You're the hand i can't hold

{005}

Harry point of view🐸
——————————————————————————————————————
Ik ren rondjes en kijk af en toe achter me waar Louis loopt. Ik stop met rennen, als ik zie dat Louis met zijn handen op zijn knieën staat. Hij probeer verder te rennen, maar zakt door zijn benen. Iedereen gaat om hem heen staan en ik duw me zelf door de mensen heen.

Louis ligt met zijn ogen gesloten op de grond. Liam hurkt naast hem neer en slaat hem in zijn gezicht. 'Meneer Payne, laat dat eens'. Onze gymdocent Meneer van der Bergh, buigt zich nu ook over Louis heen.

Ik ga naast Louis zijn hoofd zitten en wrijf de haren uit zijn gezicht. De meeste kinderen kijken me raar aan, omdat ze weten dat Louis me altijd pest. 'Meneer Styles, breng jij Louis naar de school arts'. Ik knik en til het lichaam van Louis makkelijk op. Hij weegt niet eens een 60 kilo of zo. Ik weet nu al dat er geroddeld gaat worden.

Louis is wit van kleur en hij zweet heel erg. Ik maak me best wel zorgen om Louis. Als ik eindelijk bij de schoolarts ben, leg ik Louis op het bed. De schoolarts komt naar me toe gelopen en begint met kleine testjes. 'Is het ernstig dokter'?

Hij schud zijn hoofd en gaat dan weer verder met de testjes. Langzaam beginnen Louis zijn ogenleden te bewegen. 'Wat is zijn naam'?

Ik kijk de dokter aan en schud mijn hoofd. 'Hij heet Louis Tomlinson'.
'Meneer Tomlinson, kunt u me horen'? Eerst hoor ik niets en kijkt dokter weer aan.
'Meneer Tomlinson, word eens wakker'.
'Man, je hoeft niet in mijn oor te gillen'. Zegt Louis sassy.

Hij komt omhoog en kijkt me sassy aan. 'Wat doe jij hier fagot'? Ik kijk hem aan en ik weet niet wat ik moet zeggen. 'Meneer Tomlinson, ik wil graag wat testje bij u uitvoeren'. 'U raakt mijn lichaam met die vingers niet aan'.
'Oké meneer Tomlinson, dan is het beste advies wat ik kan geven om naar huis te gaan'.

'Ik breng hem wel'. Mijn ogen worden groter als ik mijn eigen woorden terug hoor. 'Denk maar niet dat ik met een fagot in een auto ga zitten. Straks krijg ik dat virus ook'. Boos loopt Louis weg en ik blijf verbouwereerd achter.

Is het echt waar is homo zijn een ziekte? Ben ik degene die naar een dokter moet? Maar ik voel me niet ziek.

Langzaam beginnen mijn benen te bewegen en brengen ze me naar mijn auto. Ik stap in en leg mijn hoofd op het stuur. Ik zucht en start mijn auto dan maar. Ik weet ik heb nog een les, maar ik wil naar huis. Naar mama toe en alles tegen haar zeggen.
——————————————————————————————————————
Hoe zal Harry zijn moeder gaan reageren? Of zal Harry het überhaupt wel tegen zijn moeder vertellen. Bedank voor de tot nu toe al vele lezers, stemmen en comments.
Groetjes Jarry🐸