KELİMELERİN YALNIZLIĞI

SANKİ

Kolay mı sanıyorsun sensizliği?
Yaşamak mı denir buna söyle, ey derya!
Deryaya, denize meftun olan bu aşkta,
Sen benim yağmayan yağmurumsun.

Kağıtlar ve kalemler sırdaş olurken,
Sen neden suskundun ey aydınlık!
Karanlık hasret kalmışken aydınlığa,
Sen benim batmayan güneşimsin.

Sonbaharda dökülen yaprak gibi,
Belki kanadı kırık bir kuş gibi,
Meyus bir suratla yağmurla beraber,
Gidiyorum, Ey sevgili !
Sanki biraz da sensiz gibi...