Selam, ben Ece.
Taşındığımızdan beri çok rahatsızım. İçimde kötü hisler var. Annem bana "Bende küçükken taşınmışdım. Herşey çok zordu. Ama sonradan alışmaya başladım." dedi. Ben alışabilecek miyim bilmiyorum. İçimde bir korku vardı. Sanki bir sürü kötü şey beni bulacakmış gibi.
[][][][][][][][][][][]
Aradan 2 saat geçti, ve ben hâlâ korkuyorum. Babam yanıma gelip bana "Sence dondurma yemeye gidelim mi ?" dedi. Sanırım rahatlamam gerekiyordu. Bu iyi bir fikirdi. Bu aralar konuşmayı pek sevmediğim için "Olur." diye babama miyavladım.
<><><><><><><><><><>
Babam bana limonlu dondurma aldı. Neyli sevdiğimi o çok iyi biliyor. Biraz rahatlamıştım. Şu an tek merak ettiğim şey "OKUL" du. Okulum için heyecanlıydım. Tanrı'ya şükür ortaokul bittikten sonra taşındık. Hava gittikçe kararıyordu. Ben ise kafamı direk yastığa koymak istiyordum. Sonunda eve geldik. Ve direk odama çıktım. Ilık bir duş aldım. Sıcak suyu ben hiç sevmem. Soğuğu da sevmem. Hayır hayır, duş alırken soğuğu sevmem. Normalde ben en çok soğuğu severim. Neyse gerçek hayata geri dönelim. Pijamalarımı giyerken annemin sesi ile irkildim.
"Kızım hadi yemeğe"
Ne !? Yemek mi ? Uyuma saatim geldi, ne yemeği ? Ama ben annemi kıramadığım için aşağıya indim. Klasik, hizmetli masayı döktürmüştü. Aslında yemeği aşçı yapıyor ama neyse. Yemeğimi yedikten sonra odama çıktım. Biraz Instagram'da takıldıkdan sonra uyumaya karar verdim. Uyandığımda aşağından sesler geliyordu. Aşağı indim, sesler gittikçe yaklaşıyordu. Sonra seslerin arka bahçeden geldiğini farkettim. Hemen elime bir sopa alıp arka bahçeye yavaş adımlarla gidiyordum. Korktuğum için, kendi kendime saçma sapan şeyler söylüyordum. Mağlup çok korkuyorum. Hatta giderken havalı olsun diye semt oturuşu bile yaptım. Neyse konumuz bu değil. Kapıyı açtım ve ...
Biraz kısa olmuş farkındayım :(
