0.8

9 2 1
                                    


- DOLUNAY! DOLUNAY UYAN! ALLAH KAHRETSİN YA!

Hızla telefonumu açıp 112'yi tuşladım ve konumumuzu söyledim. Sonunda ambulans geldiğinde      onu sedyeyle götürüşlerini izledim. Ambulansın gitmek üzere olduğunu fark ettiğimde hızlıca içine atladım. Aşık-yani arkadaşım gözlerimin önünde ben ne olduğunu idrak bile edemeden bayılmıştı. Üstelik ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu...

1 SAAT SONRA...

"Beyin kanaması"

Saatlerdir bekliyordum ve bana söyledikleri tek şey buydu. Bilinci kapanmıştı ve durumu iyi değildi. Ölme ihtimaline hazır olmalıymışım. ÖLMEK Mİ?! ÜSTELİK BEN ONA SENİ SEVİYORUM BİLE DİYEMEDEN! SAÇMALIK! Ve bir şey daha öğrenmiştim. Dolunay'ın anne ve babası yoktu. Anneannesi büyütmüştü onu. Onun ilk sözcüğü baba değil dedeymiş meğer. Aklıma bunlar geldikçe gözlerim doluyordu. Kaçıncı kez gözlerimi sildim bilmiyorum ama kızardıklarına emindim. O sırada doktor yoğun bakımdan çıktı:

- Dolunay hanımın yakınları!

- Buyrun benim...

- Maalesef...

- MAALESEF NE?!

- Beyefendi sakin olun.

- NE SAKİN OLMASI! SEVDİĞİM KIZ GÖZLERİMİN ÖNÜNDE ÖLÜYOR! NE MAALESEFİ?! SÖYLESENE BE ADAM!

-Maalesef...

EVETTTT. BU BÖLÜMDE BÖYLE OLDU. VE ŞOK HABERLER! SENDEN BEKLEMEZDİK SEMİH HAYIRDIR EVLADIM SEN🤪 NEYSE MERAKTAN KUDURUN. BYE!

AY IŞIĞI'MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin