Lise 2'ye yeni geçen Dolunay burada Berkay adında bir çocukla tanışır ve çok yakın arkadaş olurlar. Berkay dışında neredeyse kimseyle anlaşamayan, asosyal bir kızdır Dolunay. Fakat Berkay ondaki bu algıyı kırmak için savaşır ve bu yolcukta ikisi de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ekinnnnnnnnnnnnnnnnn
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Efsunnnnnnnnnnnnn
Hikaye aşağıdaaaaaaaaaaaaaaaaa
*******************
Başımı Ekin'in omzumdan kaldırdığımda elleriyle göz yaşlarımı sildi ve fısıldadı:
- Boşver onları! Biz bize yeteriz tamamı aşko?
- Tamam.
dedim gülümseyerek. Onlar gerçekten mükemmel arkadaşlardı. Bu arada Efsun C sınıfında. Biz B sınıfındayız. Hoca yeniden sınıfa geldiğinde dersin bitmesine 10 dakika kalmıştı. Çıkabilirsiniz arkadaşlar! Ama sessiz olun!
Ekin lavaboya girdi bende kapıda onu beklemeye başladım. Tam o sırada bana üzerimdekileri veren çocuk yanıma geldi. Zaten yeterince utanmıştım niye geliyordu ki!
- Sen baya dalgın bi kızsın herhalde.
- Ne?
- Aynı sınıftaydık ve sen beni fark etmedin bile!
- Sen geçen senede mi bizim sınıftaydın!?
Kahkaha attı:
- Hayır!
- Kusura bakma tekrar teşekkür ederim!
Kafamı okşadığında şok olmuş bir şekilde ona bakıyordum:
- Önemli değil küçük kız.
Ve yine arkasını dönüp gitti. Ben afallamış bir şekilde orada beklerken zil çaldı ve Efsun yanıma geldi:
- N' oldu kuzum? Neye şok oldun?
dedi gülerek.
- Hiç bir şey.
Ekin lavabodan çıktıktan sonra bahçeye gitmeye karar verdik fakat müdür yardımcısı "Efsun Çakır! Müdür yardımcısı odasına!" diye duyuru yapınca Efsun apar topar oraya gitti. Ekin'de sevgilisini görünce onunla birlikte kantine gitmek zorunda kaldı. Bu uzun teneffüstü ve ben yalnız kalmıştım! Söylenerek bahçeye çıktım ve banklardan birine oturdum.
- Bakıyorum da arkadaşların gitmiş.
- Evet öyle oldu...
Bir anda yanıma oturdu.
- Ben senin arkadaşın olurum o zaman!
- Dolunay...
- Ne?
- A-adım Dolunay!
Yine kahkaha atıyordu.
- Bende Semih. Memnun oldum Dolunay.
- Bende...
Allahım çocuğun yüzüne bile bakamıyorum bir de arkadaş oldum!
- Sen benden utanıyo musun?
Tek eliyle çenemi kaldırdı ve elini çekti.
- H-hayır ne alakası var!
Güldü.
- T-tamam o zaman.
Kendimi tutamadım ve azda olsa güldüm. Zil çalmıştı. Ayağa kalktım ve sınıfa doğru ilerlemeye başladık. Herkes bize garip garip bakarken Semih kolunu omzuma atmıştı. Kasten bağırarak konuşmaya başladı:
- Eee daha daha nasılsın kanka?
- İ-iyi sen?
Kafasını geriye atarak güldü:
- İyiyim...
Sınıfa girdik ve ders başladı ama Ekin ortalıkta yoktu. Ve ben bir şey demeden Semih gelip yanıma oturdu. Hiç sesimi çıkarmadım ve kendimi derse verdim. Daha doğrusu vermeye çalıştım çünkü Semih'e arada kaçamak bakışlar atıyordum ve her seferinde onu bana bakarken yakalıyordum. Tesadüftü değil mi? Tesadüf...
************************
Umarım beğenirsiniz! Bu arada lütfen yıldız atar mısınız? Çünkü gerçekten emek veriyorum. Teşekkürler BYE!
