●Chapter 12: You saved my life MY ANGEL

44 2 0
                                    


"O-oppa. Hi-"

Oppa hindi ako anghel. Yan yung gusto kong sabihin SANA kaso napatigil nanaman ako sa ginawa at sinabi nya. Oh no not again Choi Junhong..

"Shhhh. Don't talk my angel." tapos yung kamay na pinanghawak nya sa mukha ko kanina, nilagay nya sa labi ko.

dug.dug.dug

>/////<

Balak ba nitong bigyan ako ng sakit sa puso?

"H-hoy! Ano k-kaba oppa! Di ka pa p-patay noh. At hindi ako a-anghel!" sabay tayo ko dahilan para bumagsak sya sa sahig.

"Aray!" sya habang hawak yung ulo nyang nauntog. Oops. Mukhang masakit nga yun. Tumunog eh. Sorry naman diba? Sya nga tong ang weird eh.

"Ano ba nama--" sya. pasigaw yan. Nakapikit na nga ako kasi alam kong sisigawan nya ko. Medyo malakas ata pagkakauntog eh.

"Te-teka.. You." tapos tumayo sya. Nakapikit pa rin ako pero ramdam kong tumayo sya.

>______O

O_____<

O______O

Ayan dilat na ko. Ay mali dilat na dilat pala. Yakapin ba naman daw ako?! Ulitin ko ha? Yakapin ba naman daw ako?!!!

"Ah..Eh.." bakit wala akong masabi?

"You.. you saved my life." huh? Parang yun lang eh.

"K-kahit sino n-naman gagaw--"

And again. Di nanaman ako pinatapos. Or should I say di ko natapos NANAMAN kasi..

"Thank you MY ANGEL.." pabulong nyang sinabi. Nabanggit ko namang nakayakap sya diba? Kaya ang lapit nya sa tenga ko nung sinabi nya yun. Ang init na ng mukha ko.

>/////<

dug.dug.dug

Kyaaaaaah Gustong kong magwala. Gusto kong sumigaw. Gusto kong tumalon. Kinikilig ako! >////<

Pero syempre di ko ginawa dahil baka masira ang atmosphere at baka mahalata pa nya na crush ko sya. Mahirap na..

"W-welcome oppa." kailangan ko na ata ng speech therapy. Kanina pa ko nauutal eh. =______=

Then bumitaw na sya ng yakap. Aw.

"I owe you my life then." ^______^ Tapos ngiting wagas nanaman. Sana laging ganyan.

"Tell me.. What do you want?" sya tapos unti unting nilapit yung mukha nya sakin. Mas matangkad sya diba? Kaya medyo napaatras ako.

What do you want daw? Pwedeng ikaw? Ay ano ba yan. Erase erase.

"Huh?" -ako. Di ko ma gets trip neto

"You saved my life right? Then you have one wish. Tell me and I will make it come true." so genie na sya ngayon?

Pero ano nga ba..

Wish?

Isa lang ba talaga?

Eh kung i-wish ko kaya na..

"Hep hep. Hindi pwedeng i-wish mo na dumami pa yung wish ha?"

Takte. Nahulaan nya agad. =_____=

Waaah.

Wala akong maisip. >3<

"Don't worry.. Wala namang expiration yang wish eh. Sabihin mo lang anytime kung nakapagisip ka na."

"Ah.. Eh.. Sige oppa." (__ __")

"Oh. I think it's already midnight. You better go to sleep. Don't think about that wish too much cause whatever it is, I will make it come true. Good night Angelie." tapos tumalikod na sya

Did he just called me Angelie? My real name?

"Angelie? B-bakit real name ko na tawag mo sakin?"

"Because now I proved that it suits you my angel. *winks* Gotta go bye!" then he waved goodbye

O_____O

ako? nga nga.

Nandito na ko sa kwarto. Nakahiga. Di pa rin mawala sa isip ko yung nangyari kanina. Kapag ba talaga nabulunan at nauntog, kung anu ano na lang yung sinasabi? Nagiging sweet bigla? Gumagaling sa english? Kasi kung oo, gamutin nyo na po yung isang yun. Shet. Lalo akong di makakatulog neto eh. Why Junhong? Why?

Bakit kailangan mo kong gawing assuming? Dahil sa simpleng ginagawa mong yan, feeling ko special ko kahit hindi naman. Alam ko namang naging sweet ka lang kasi nga niligtas ko buhay mo diba? Pero bakit ganto? Hindi pwede. Please. T^T

*Zelo's POV*

She saved my life..

Then I gave her one wish at sabi ko gagawin ko lahat para matupad yung wish nya na yun.

Hindi ko alam pero nung niyakap ko sya, iba yung naging heartbeat ko. Lalong bumilis. Iba yung naramdaman ko.

Sabihin nyo, dahil lang to sa niligtas nya ang buhay ko diba? Yun lang yun diba?

Hayst. Pano naman ako makakatulog neto. Bwisit kang anghel ka. =_____=

----------

FACT: On B.A.P, Zelo was incharged in English.

Vote.Comment :)

B.A.P forever Fighting! ^^

-sapphiresweetheart ♥

Young Love (B.A.P Zelo Fanfic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon