Luck • taekook

Bölüm 6

Hayatta çoğu zaman hata yaparız. Bazen de bu hataları fark etmeden yaparız.

Jeongguk'un yaptıkları tam olaraka buydu. Biz liseyi beraber geçirmiştik. Güzel bir ilişkimiz vardı. Her anımızı beraber geçirmiştik. Üniversiteye geçtiğimiz zaman ise ortam değişikliği nedeniyle değişmişti. Birde bana değiştin diyordu. Her neyse.

Üniversite arkadaşlarını ilk gördüğüm andan beri sevmemiştim zaten bir Yugyeom vardı o da zaten lise arkadaşımızdı. 3 yıl önce yani sevgiliyken tek gecelik ilişkiler yaşamaya başlamış. Benim bundan haberim yoktu. Öğrendiğim zaman zaten ayrılmıştık. Tabi bu sırada Jeongguk arkadaşları tarafından kazık yemişti.

Daha sonra ise pişman olup bana geri dönmüştü. Bıkmadan usanmadan her gün yazıyordu. Tabii ki affetmek gibi bir niyetim yok. Çünkü arkadaş ortamı yüzünden hem bizi bıraktı hemde kendini kötü çocuk havalarına soktu. Bu durum beni çileden çıkardı. Benim güzel sevgilimi kötü hallere düşürdü. Ben ondan tek gecelik ilişkilerini duyduğum zaman ayrılmıştım ama arkadaşlarımın dediğine göre bunun arkasında başka işlerde vardı.

Ayrılık zamanlarında çok büyük depresyona girmiştim yanımda sadece Jimin ve onun sevgilisi Yoongi hyung vardı. Bana bu süreçte çok yardımcı olmuşlardı.

Jeongguk gerçekten kötü bir insan değildi ama bir anda değişmesinin sebebini bende anlayamamıştım. 3 yıldır her gün okula gelip benimle konuşanları tehtid ediyormuş.
Komikti gerçekten. Çocukça hareketler yapıp beni sinir ediyor. Tamam aslında bebiş hallerini çok seviyorum ama ben onu biraz daha süründürmeye kararlıyım..

♡♡

Uyandığımda saat gece 2 buçuktu. Tanrım bu saatte kapıma dayanan kimdi acaba?

Söylene söylene sabahlığımı giyerek aşağıya indim. Kapı hala çalıyordu ve devam ederse cinayet işleyecektim sanırım.

"Geldim be patlama!" Bağırarak kapıyı açtığım anda üstüme yığılan bedene bakmaya çalıştım. Leş gibi alkol kokuyordu ve ben bundan nefret ediyordum.

"Aa Taehyung? Ne işin var senin burda?" Ağzında geveleyerek konuşan tabii ki Jeongguk'tan başkası değildi.

"Asıl senin ne işin var benim evimde? Gecenin 2 buçuğunda!" Tek gözü kapalı bir şekilde konuşmaya başladı. " Sen yoluna git demedin mi Taehyung?" Ne saçmalıyordu bu? Ha hatırladım en son konuşmamızda yoluna git demiştim.

"Evet dedim." Ne alakaydı ki şimdi?
"Benim yolum sensin Taehyung ben senden başka bir yola sapamam. Eğer başka bir yola saparsam kaybolurum."

TANRIM!

Öleceğim şimdi. Nasıl böyle konuşurdu benimle. Sakın yumuşama Taehyung!

" Ne alaka şimdi Jeongguk?" Cevap vermeden kafasını boynuma gömdü eskidende yaptığı gibi..

Boynumda derin derin nefeslenmeye başladı kokumu içine çekiyordu. Ağlamak istemiyordum göz yaşlarım benden izin almadan akıyordu tamam sakin olmalıyım.

Jeongguk kafasını boynumdan çekti. Zorlansada ayakta durmayı başardı. Yanaklarımdan tutup baş parmaklarıyla göz yaşlarımı sildi nasılsa sarhoştu ağladığımı hatırlamazdı.

"Ağlama güzelim benim. Çok üzdüm seni biliyorum. Bebeğim ağlama lütfen." Konuşup durması beni iyice duygusal bir hale sokuyordu. Daha da ağlamaya başlamamla beni kendine çekip sıkıca sarılmıştı. Karşı koymadım yemin ederim çok özlemiştim. Yıllardır bu kadar yakın temasta bulunmamıştık.

Ayrılmamızla beraber hala kapıda olduğumuzu fark ettim. Zorlanarak -Jeongguk kaslı bir domuzdu bu yüzden-
Onu içeri çektim. Salona sürükleyerek koltuğa yatırdım. Sırada tüm gece boyunce sarhoş bir Jeongguk'la ilgilenmek vardı..

➡Kitabın bölünleri biraz kafa karıştırıcı olmuş ama toparladım. Umarım biraz açıklayıcı olmuştur bu bölüm.

Oy vermeyi unutmayın!
Destekleriniz içinde teşekkür ederim.💜