[♡] 15. {1} [♡]

1.2K 115 4
                                    

              თავი მეთხუთმეტე (პირველი)
                  ჩემი/ ფილმის საღამო

თეჰიონი_

"ჰეი ჯინ..." ჯინი ჩემთვის უფროსი ძმასავისაა, ამიტომ მას ყველაფერს ვუყვები. რადგან უკვე ჩემს სახლში იყო, გადავწყვიტე ყველაფერი მეთქვა. "ხო?" მიპასუხა და თან ჭამა განაგრძო.

"მითხრა, რომ სახლში მასთან არ წავალთ." ვთქვი დამწუხრებულმა.

ჯინმა გამომხედა. "რა?!"

"ვიცი! ვიცი...რომ ალბათ  რაღაც მიზეზები აქვს ამისთვის...."

"არა მგონია. ჯონგუკი ძალიან ბიპოლარული ბავშვია." თქვა ჯინმა. 'ხო 24/7 ზე'

"კითხე რატომ?" მკითხა ჯინმა და ისევ შემხედა. მეც მას გავხედე. "რატომღაც მგონია, რომ არა."

"არ მიკითხავს."

ჯინმა ამოიხვნეშა. თავს ისე ვგრძნობ თითქოს 'მშობელს' იმედი გავუცრუე ანუ ჯინს.

"შემდეგში რომ ნახავ კითხე რატომ. აგიხსნას მიზეზი."

"კარგი." ვთქვი და მეც ჭამა გავაგრძელე. ზარის ხმა გაისმა, რამაც მართლა გამაოცა. "ამ... მე გავაღებ." ჯინმა თავი დამიქნია და მე კარისკენ წავედი. გავაღე თუ არა ჯონგუკი დავინახე.

"თეჰიონ, უნდა ვილაპარაკოთ."

"ოჰ, კარგი-"

                           [♡][♡][♡]

მან გამომიყვანა და საცურაო აუზისკენ წამიყვანა.

"თეჰიონ, მომისმინე. ვიცი გაბრაზებული ხარ."

'კი, გაბრაზებული ვარ'

"თეჰიონ, რაღაც მოხდა და ამიტომ ჩემთან ვერ წამოხვალ." აშკარად ანერვიულებული ჩანდა.

"ის მაინც მითხარი რა მოხდა. რაღაც კარგად არ გამოიყურები ჯონგუკ." ხელი ლოყაზე დავადე. მან მოიშორა და ძლიერად ჩამჭიდა თავისი ხელი.

"დაიფიცე თეჰიონ. დაიფიცე, რომ ჩემთან დარჩები. მხოლოდ ჩემთან." რა ხდება? არ ვიცი. რა დაემართა?

"გეფიცები, შენთან დავრჩები. არასდროს დაგტოვებ" ვუთხარი.

ჩამეხუტა. მეც მკლავები ძლიერად მოვხვიე. 'ასეთი მგრძნობიარე და სუსტი არასდროს მინახავს." გამიშვა.

"აგიხსნი რა მოხდა წარსულში და რა ხდება ახლა, აწმყოში." თქვა ჯონგუკმა. მე კი თავი დავუქნიე.

მან თხრობა დაიწყო....

   /_/_/_/_
იცით რას ვერ ვხვდები? ასე ძალიან რატომ უნდა თეჰიონს ჯონგუკის სახლში მისვლა. არ მესმის და რა ვქნა. რატომაა ეგ აუცილებელი.

   თასუ [♡]


1 მილიონი ნახვა | თეგუკიWhere stories live. Discover now