Dealing with the Delinquents (Finally Completed)

Chapter -- - Bend of the road 2

 

"I'm getting tired of this." Pumasok si Gavin na ikinasa ang baril at lumapit sa amin.

"Give me the control." Utos nito kay Ace saka may inabot sa kanya na parang itim na remote.

"You choose. Her and your friends or your Dad." Simpleng wika ni Gavin na tila nauubusan na ng pasenysa.

"Masyado nang tumatagal ang buhay nyo at ang drama na ito. Isa lang naman ang dulo nito It's either you die or others will die. May itinanim na bomba si Yvo sa office ng ama mo. Isang pindot lamang dito and it'll be over. Pero bago ka pumili, hindi naman ako ganoon kasama kaya't bibigyan kita ng pagkakataon na makausap ang ama mo." He dialed on his phone at saka inilapit ito kay Xander. It's loud enough para marinig ko din ang tinig ng nasa kabilang linya.

"Hello" Malalim na tinig nito. Same voice whenever he talks to us. Mukhang maganda ang ginagawa ng iba para hindi matuloy ang exam. It seems like Mr. Montgomery is still clueless.

"Dad, umalis ka sa office mo. Theres a bomb in..." He wasn't able to finish his statement dahil isang malakas na suntok ang ibinigay ni Gavin sa kanya. He's bleeding again. Nag-aalala na ako na baka maubusan na sya ng dugo.

"Sinayang mo ang pagkakataon Xander. Now choose or I'll end your lives!" Maotoridad na wika nito. He's mad. Really mad.

"Gavin, itigil na natin ito. Paki-usap. Wag mong idamay ang kahit na sino sa kanila. It's just between the two of us." Paki-usap ni Xander ngunit parang bingi na walang pinakinggan si Gavin. Muli nitong hinatak ang buhok ko palayo kay Xander.

"No, it was never just between the two of us. Now choose o uunahain ko ang babae na ito!" Inipit ni Gavin si Xander sa isang desisyon na alam nyang hindi magagawang sagutin ni Xander.

Nanlamig ang buong katawan ko ng maramdaman ko ang nakatutok na baril sa sintido ko. Kitang kita ko ng ikinasa niya ito kanina. Ngunit isang putok ng baril ang narinig sa buong warehouse na nasundan ng pagbagsak ni Gavin. We are all shocked. Puro dugo ang kamay ni Gavin at ang damit ko. Bumagsak din ang baril na hawak nito mabuti at hindi ito nakaputok.

"It's over Gavin." Simpleng wika ni Yvo habang umuusok pa ang hawak na baril. Mukhang nabigla din ang lahat ng dahil sa inasal ni Yvo ngunit nang matauhan ang mga ito ay nagsikasa na din sila ng kanya kanyang baril at itinutok sa amin at ang iba ay kay Yvo. Samantalang namimilipit naman sa sakit si Gavin. He'll die.

"Hindi ito ang magpapatigil sa akin Yvo." Mabilis na inabot ni Gavin ang baril nya and directly aim for Yvo. Hindi ito nagdalawang isip na iputok kay Yvo.

Nanghihina akong nahawak sa dibdib ko. Unti-unting bumagsak sa sahig si Yvo habang patuloy ang pamumula ng damit niya. Tinamaan sya sa dibdib. They were friends but he did not hesitate to shoot Yvo.

Sunod-sunod na pumatak ang mga luha ko at sunod ay ang mga sigaw nilang lahat. Parang bumagal na naman ang mundo. Unti-unti siyang natumba at lumagpak sa sahig habang patuloy ang pagdugo ng dibdib nya at pagsuka ng dugo. Inipon ko ang lahat ng lakas ng loob at nagtungo sa kinaroroonan nya. I don't care if they shoot me pero hindi ko mapapalampas na hindi sya lapitan. He saved us. He wanted to save us kaya't hindi din sya nagdalawang isip na iputok ang hawak na baril.

"Yvo.. Yvo.." Iniangat ko ang ulo nya at ipinatong sa hita ko. Nahihirapan na syang huminga.

"Yvo" I called his name again. I don't know where to start. Basta gusto ko dito lang ako sa tabi nya. Ayokong mawala sya na wala na namang kasama.

"I saved you, didn't I?" He confirmed and flashed a weak smile. Wala akong nagawa kung hindi ang tumango. Yes he saved me. He prolonged my life.

"Are you mad?" He asked again. I know what he was pertaining to. But unlike my answer before hindi ko nagawang magalit sa kanya.

"No, didn't I tell you na hahanap at hahanap ako ng dahilan bakit mo nagawa ang bagay na iyon? And by just staring at your eyes I know you regret it, don't you?" He smiled and nod. But that smile faded away when he coughed at muli ay may kasama itong dugo.

"It's good. At least I did something worth my life." Muling tumulo ang mga luha ko. He could still do better things. Madami pa syang pwedeng gawin ngunit bakit kailangang matapos agad dito.

Nilingon ko ang tao sa paligid namin ngunit iba na ito sa kanina. Wala na sa pagkakakulong sina Drew at ngayon ay kinakalaban ang ibang tauhan ni Gavin. Even Xander is holding a gun and he's trying to protect me as well as Ace. Ace, Xander and Gavin are not moving. Nagkakasukatan lamang sila ng tingin at naghihintay sa kung sino ang unang kakalabit ng baril. It hurts to see friends in this situation. They are like seeing people once they knew. 

Nabalik ang attention ko kay Yvo. He's struggling. Mas lalong hindi ito makahinga.

"Yvo you have to stay strong okay? Matatapos din ito and you have to stay alive and strong. Lalaban ka Yvo. Madami pang madaming bagay ang maaaring mangyari." He just smiled at me again. I don't want to see those smiles. It reminds me of something. It reminds me of my dad before he left us. It reminded me of that smile that I will never see again.

"It's over. My end is near. And I am so happy to spend it with all of you. I got the best memories ever. I got a lot of good things to keep. I will never forget how we prepared for that foundation day; that camping; those promises; everything. I could see it flashing back in my mind like those things happened just yesterday. They are all worth to keep and even in my second life I wish I could experience and meet you again guys. I don't have any regrets. I feel loved again. Thanks for this." He slowly closed his eyes but still has that smile in his face. That smile again. Para na namang agos ng ilog ang luha na nagmumula sa mata ko.

I hugged him. Lagi kong iniisip na kailan ba ako titigil ng kakaiyak ng dahil sa kanila.

"Yvo, it's almost over hang in there okay. We'll make it. Everything will be fine and all of us will laugh again like we used to." I whispered. Isang putok ng baril ang muling nagpatigil at nagpatahimik sa buong paligid.

"Just shoot me then and let's end this! Yun lang naman ang gusto mo hindi ba? They abandoned you because I said so! Ako ang nagpahuli sayo sa mga pulis. You are right. We took the same drugs but not of the same quantity. You got addicted to it. You even raped someone. I ended it before you could do something worse!" He said while still holding his gun pointing above. Iyon din ang nagpatigil sa lahat.

"Kasalanan mo ang lahat ng ito!! IKAW ANG DAHILAN KUNG BAKIT AKO NAKULONG SA KASALANANG HINDI LAMANG AKO GUMAWA! Hindi ba't ikaw lahat naman tayo ay tumikim ng droga na iyan? Pero bakit nga ba ako lang ang umako ng kasalanan. Bakit ako ang nakulong sa kabila nang ikaw lahat? You take the same drugs while I suffer. You had a good life and I suffer. How unfortunate of me. Fuck you Xander. DIE!!!" Muli nitong itinutok ang baril kay Xander at muli putok ng baril ang nangibabaw.