Okulun ilk günü bitmişti.Sıkıcı ve sessiz bir gün olmuştu benim için diğer insanlar her ne kadar eğlenmiş olsa da... Evdeydim ailemle akşam yemeğimizi yerken bir yandan da ailem tarafından sorguya çekiliyordum sanki.."Günün nasıldı?""arkadaş edindin mi?""Hocaların nasıl?"... zaten zar zor bu okula girmeyi başarmıştım ögretmenim sayesinde.Sıkıcı akşam yemeğimiz de sonunda bitmişti.Odama cekildim ve yarını hayal etmeye başladım. Yarım saat sonra alt kattan annem seslendi:
"Cansu yanimıza gelir misin bir beş dakika" ne kadar istemesem de gittim.
"Efendim anne?"
"Kızım baban birakacakmış seni haberin olsun."
"Tamam anne gidebilir miyim?"
Odama geldim sanki o okula gitmeye çok meraklıymışım gibi bir de okula babam götürecekmiş puhah gel de inan buna şimdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
blaa blaa
Non-FictionFarklı bir yaşam da farklı bir insan olmak, üstelik yanında kimse yokken hayatın zorluklarını tek başına alt edebilmeye çalışan bir kız olmak, okulda yaşadığı garip olayları okumaya var mısın? Bu kadar olayı kaldırabilecek misin?
