Hiç sanmam!

9 3 0
                                    

Saat yine tam sekizi gösteriyordu, servisimizden dolayı okula çok erken varıyorduk,Ada ve Damla da bizim için erken geliyorlardı ve beraber az da olsa daha fazla zaman geçirebiliyorduk.Nisa ile Damla zil çalınca sınıflarına gittiler Ada ile biz de . Sınıfımıza girdik ve sınıf öğretmenimiz içeri girdiği gibi.
"Çocuklar, herkes eşyalarını toplasın,artık sizin ve ailelerinizin sikayetlerinden bıktım,hemen toplayın ben belirleyeceģim yerlerinidi."
Hocamızı ilk defa bu kadar üzgün görmüştüm normalde çok neşeli ve eğlenceli bir hoca olan insan bugün gözleri dolmuştu.Ve sınıf öğretmenimizi Ada çok seviyordu o da ćok üzülmüştü.Ben Gülce adında biri ile oturuyordum,bazı titizlik takıntılarımdan dolayı kendisi benden nefret etmekte.Sürekli ıslak mendili,pecetesini kullanmaktan bıktı neyse geçelim. Ada ile panikle birbirimize bakarken çokta korkmaktaydık,çünkü sınıfın çogu ile pek bir iletişimimiz yoktu,biz bize yeteriz deyip bitirmiştik başka dost olmayacaktı.Ada'nın boyu bana göre kısa kalıyor,aslında ben biraz fazla uzunum ama ne yapabilirim, sınıfta konustuğumuz 2,3 kız vardi yakın olduğumuz Ada ile birbirime bakarken onlar ile önlü arkalı olalım diye dua ediyorduk. Ve çok güzel hayallerimiz yıkılmıştı.
Hoca"çocuklar önlü arkalı kız,erkek diye otutturacağım,konuşma olsun istemiyorum ,yoruyorsunuz."gerçekten mi bu yaşımızda böyle ilkokul cocugu gibi mi davranılacaktı!! Hoca Ada ile bizi otutturmuştu duvar kenarında çok mutlu olduk,bekliyorduk zaten böyle bir durum.Arkamızda ise iki tane erkek vardı.Fakat daha önce onları sınıfta gormedim desem yeridir.Sınifımizın kalabalık olması ve sınıftakilerle çok fazla iletişimde bulunmamamdan da kaynaklanıyor bu durum.Ada'nın arkasında saçı orta boylarda,hafif çekik gözlü,güzel giyimli bir çocuk vardı,benim arkamda ise ona göre daha uzun,normal saçlı ve gayet hoş bir çocuk vardı,Ada ile birbirimize baktık ve onlar ile iletisim içinde olamayacağımızı düşünmüştük,çünkü onlarda kendi halinde ve havalı gözüküyorlardı, ama bizim asıl merakımız onların adlarıydı...
Bilmiyorduk bile,ve bir şeye ihtiyacımız olduğunda onlardan mı isteyecektik hiç sanmam! Kendi hallerinde takılmaya devam etsinler ve bize bulaşmasınlar yeterli...
Aramıza daha fazla farklı insan girmemeliydi,yoksa aramızdaki bağlar daha kolay açılacaktı...

blaa blaaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin