Our Daughter Is A Witch ✰Stony✰ ❦Superfamily❦

Hayatını Değiştirecek Bir Haber

Tarih 2020

"Yorgun gözüküyorsun." Esmer adam eşinin dudaklarına ufak bir öpücük bırakıp yanına oturduğunda, sarışın adam yorgunca kendisini kocasının kucağına attı ve eşinin sakalları ile oynamaya başladı.

"Wanda bu sıralar beni fazla yoruyor." diye mırıldandı parmaklarını adamın alt dudağına sürterken. Tony adamın parmağının ucuna ufak bir öpücük bırakıp, sarışının çenesinden tuttu ve kendisine çekti. Dudakları birbirleri ile temas ettiğinde, Steve gözlerini yavaşça kapatmıştı. 

"Belki biraz uyumalısın." dedi Tony dizinde yatan adamın sarı saçlarını okşarken. Steve kafasını Tony'nin dizine iyice bastırıp, gözlerini açtı.

"Çok isterdim ama misafirimiz gelecek."
"Öyle mi?" dedi Tony rahatsız bir sesle. Steve buna kıkırdayarak bedenini doğrulttu.
"Misafir sevmiyorsun, değil mi?"
"Seninle baş başa vakit geçirmek varken bir misafir ile uğraşmak istemiyorum."

Steve bu konuda Tony'e hak veriyordu ama gelen misafire de 'git' diyemezdi. Gerçi bunu Tony'e bıraksa, Tony rahatlıkla 'git' --tabii daha kibar haliyle--diyebilirdi. Bu yüzden misafir işlerini Tony'e bırakmıyordu.

"Ama bugün ki misafirimiz özel biri." dedi ayağa kalkarken. Adımlarını mutfağa çevirdiğinde, Tony'nin arkasından 'Kimmiş o!?' diye bağırdığını duymuştu ama duymamazlıktan gelip, gülerek mutfağa girdi.

Yıl 2003

Yer: Hastane

"Steve?"

Sarışın adam bir şeyler duyuyordu. Hoş bir ses kulaklarına kadar geliyordu ama ne olduğunu ayırt edemiyordu. Gözleri sıkıca kapalı olduğundan etraf karanlıktı. En sonunda kendisini zorlayarak göz kapaklarını açtığında, Tony'nin telaşlı kahvelerini görmüştü. Kaşları hafifçe çatılırken en başta sağına soluna daha sonra tekrardan esmer adama baktı.

"T-tony?"
"Güzelim, buradayım."
"Ne oldu?"

Tony hafif bir tebessüm ile elini adamın saçlarına attı ve hafifçe geriye iteledi.

"Baygınlık geçirdin."
"D-dava ne oldu?"

Tony'nin eli aniden durduğunda, Steve kurduğu cümle için pişman olmuştu. Zaten Tony çok kötü gözüküyordu, birde bu konuyu açmamalıydı.

"Üzgünüm." diye fısıldadı maviliklerini Tony'nin kahvelerinin en derinine çevirirken. Esmer adam hızla dudaklarına içten bir tebessüm yerleştirip, adamın saçlarını okşamaya devam etti.

"Dava konusu bundan sonra açılmayacak, Steve. Boşanmayacağız."

Steve'in dudaklarına büyük bir gülümseme oluşurken, gözlerinin mavilikleri anında canlanmıştı. Sanki omuzlarından tonlarca yük kalkmış gibi hissetti kendisini.

"Tony, bunu duyduğuma çok sevindim." dedi mutlulukla. Esmer adam içine derin bir nefes çekip, Steve'e hamilelik olayını nasıl anlatacağını düşünüyordu. Çok şükür ki, hastanelerdi ve Steve eğer bir tür kriz geçirirse, kolaylıkla sakinleştirebilirlerdi. Yani en azından Tony'nin ümidi bu yandandı.

"Steve seninle bir şey konuşmalıyım, bebeğim."
"Dinliyorum."
"Biliyorsun ki, insanlığın çoğalması için ürmesi gerekiyor."
"E-evet?"
"Üremenin nasıl olduğunu anlatmayacağım. Zaten biliyorsun."
"Tony...-"
"Bir kişi ile bir kişi sevişirken, korunmazsa bunun sonuçları olarak bir insanın karnında bir canlı yetişiyor."
"Bebeğim, sen ne anlatıyorsun?"
"Bebeğim demen iyi oldu. Bebekler çok tatlı oluyorlar, değil mi?"

Steve içine derin bir nefes çekip, sabır dilenir gibi havaya baktığında, Tony bunu uzatmanın bir anlamı olmadığını fark etmişti.

"Steve, sen hamilesin."